Kazimierz Kyrcz JR. - Mężczyźni w potrzasku

 Witajcie! 

Dzisiaj mam dla Was krótką recenzję książki, która jest czwartym tomem serii o Kubie Szpikulcu. Ciekawa seria, która nie raz powodowała ciarki na naszym ciele. Jak przebiegło trzecie spotkanie z autorem? (tak, tom pierwszy jest moją zaległością, nadal)

Kazimierz Kyrcz Jr. - oficer krakowskiej policji, autor zbiorów opowiadań Femme fatale i Okruchy mroku oraz powieści Podwójna pętla i Dziewczyny, które miał na myśli. Jego opowiadania były też publikowane w antologiach, ponadto współtworzył cztery powieści. Tłumaczony na angielski, rosyjski, czeski i słowacki. 

Kazimierz Kyrcz Jr. - Mężczyźni w potrzasku #4

Bednarski awansuje na nadkomisarza, ale jego radość trwa krótko. W uznaniu zasług zostaje szefem krakowskiego Archiwum X.
Wspierany przez niezbyt według niego rozgarniętych policjantów musi teraz zająć się wyjaśnianiem nierozwiązanych, zadawnionych spraw. Jedną z nich, z pozoru błahą, jest samobójstwo młodego chłopaka, którego rodzice nie wierzą, by zginął z własnej ręki.
Dokonane przez Bednarskiego i jego ludzi ustalenia nikogo jednak nie uszczęśliwią. Prawda i fałsz jak zwykle przenikają się w różnych aspektach codzienności. 

 

Okładka zdecydowanie pasuje do dwóch poprzednich części. Fajnie by było, gdy wydawnictwo wydało pierwszy tom, który okładkowo również by pasował. Widzimy męską twarz, w kolorze szarości i odrapaniach czerwono niebieskich. Specyficzna, wzbudzająca uczucia niepokoju. Nie posiada skrzydełek, więc nie ma dodatkowej ochrony przed uszkodzeniami mechanicznymi. Kremowe stronice, duża czcionka, odstępy między wersami i marginesy zostały zachowane. Literówek brak. 

 

Jest to moje trzecie spotkanie i... trochę się zawiodłam. No dobrze, trochę bardzo... Spodziewałam się takiej mocnej historii, że coś mnie tutaj mocno zaskoczy, obrzydzi, cokolwiek... Niestety nic takiego nie miało miejsca, nic nie wzbudziło we mnie jakichkolwiek emocji. Po przeczytaniu tej książki mam mieszane uczucia i jedną myśl: czy wszyscy policjanci piją alkohol? W każdej możliwej chwili...? Wiem, na co stać autora i naprawdę myślałam, że wydarzy się tutaj coś, co wzbudzi we mnie jeszcze większe zainteresowanie. Że z nieukrywaną ciekawością będę czekać na kolejny tom. Oglądałam również trailer zapowiadający powieść i było naprawdę nieźle. Plusem jest to, że czyta się szybko i lekko i nie wiedząc kiedy książka przelatuje nam przez palce. 

Bohaterów spotykamy tych, co w poprzednich częściach, więc jeśli tak jak ja tęskniliście za specyficznym Bednarskim i Fortuną, to teraz będziecie mogli o nich nieco więcej poczytać. Drażniło mnie to, że alkohol był swego rodzaju łącznikiem między tymi bohaterami. I wkurzała mnie ślepota pewnych osób, mieli klapki na oczy, nie wiedząc, kto może popełniać takie zbrodnie. A przecież są funkcjonariuszami policji, więc ta ciemnota mnie denerwowała... 

Reasumując uważam, że jest to lekka książka, ale nie najlepsza z tej serii, według mnie najsłabsza. Czytało się szybko, lecz nie zrobiła na mnie wrażenia, niestety. Czekam jednak na kolejny tom, mam nadzieję, że w nim będzie się działo. Że będę z ogromną ciekawością wyczekiwać tego, co się będzie miało wydarzyć, że będzie sporo trupów i w końcu jakieś rozwiązanie. :) Takie wiecie, z przytupem, kończące serię. :) 

Nie polecam, sami musicie stwierdzić, czy sięgnąć czy też nie. Poczytajcie opinie innych, z tego, co widziałam, jak na razie jestem sama w tym przekonaniu, że jest to najsłabsza część. ;) 

Za możliwość recenzji dziękuję wydawnictwu