Skandynawski kryminał nigdy nie będzie nudny

Witajcie, 

dzisiaj chciałabym z kolei napisać Wam kilka słów na temat skandynawskiego kryminału napisanego przez dwóch autorów. Z racji tego, że pojawiła się kontynuacja stwierdziłam, że sięgnę po tom pierwszy i drugi. Za jednym zamachem dwie powieści, które wydawały się mocno interesujące. Jednak co mogło wyjść ze spotkania mocno wymagającej blogerki (no dobra, czasami nie stawiam wymagań tak jak w tym przypadku xD) oraz dwóch autorów? Nie zawsze duet pisarski wychodzi na dobre, więc jak było tym razem? Czy jestem zadowolona z lektury? 

Mons Kallentoft - okrzyknięty nowym królem skandynawskiej powieści kryminalnej, urodził się w 1968 roku. Debiutował w 2000 roku powieścią Pesetas, za która otrzymał nagrodę Katapuktpriset, przyznawana przez Związek Pisarzy Szwedzkich. Do tej pory przetłumaczono jego książki na ponad dwadzieścia języków. 

Markus Lutteman - urodził się w 1973 roku, debiutował powieścią dokumentalną El Choco. Uznanie zdobył biografią szwedzkiego skoczka wzwyż Patrika Sjöberga. Mieszka w Örebro. 

Mons Kallentoft i Markus Lutteman - Na imię mi Zack #1

Zostaw mnie - Gayle Forman

Dzień dobry,

dzień po przeczytaniu książki miałam chwilę by napisać, co o niej myślę. I wiecie, że nie bardzo wiem? Czuję się jak w labiryncie słów - jakich użyć, by dobrze o niej napisać, wyrazić się pasującymi słowami? Nie tego się spodziewałam - to jest pewne. Ale czy będzie w \\to w pozytywnym sensie, czy negatywnym? Już za moment się dowiecie. I wybaczcie, ale tym razem żadne słowa nie potrafiły ułożyć się idealnie w tytuł posta. Nic odpowiedniego, nie przyszło mi do głowy. Ale do rzeczy. Czy tym razem autorka zachwyciła mnie swoją najnowszą powieścią, czy odwrotnie?  

Gayle Forman - wielokrotnie nagradzana autorka powieści dla młodzieży. Zostań jeśli kochasz - jej książka została zekranizowana i zyskała spore grono fanów. Z kolei Zostaw mnie - jest to pierwsza powieść dla dorosłych, jednak uważam, że może i poznać ją niejeden nastolatek. Pozostałe książki zostały przeze mnie przeczytane i zrecenzowane, gdzie możecie je znaleźć w zakładce Recenzje A-Z.

Gayle Forman - Zostaw mnie 

Co nowego u komisarza Knutasa?

Witajcie! 

Nawet nie wiecie, jaka radość pojawiła się na mojej twarzy, gdy pojechałam oddać książki do biblioteki, z której rzadko korzystam. Oczywiście upolowałam ostatnią część, z serii o inspektorze Kuntasie. Jest jedenaście części, a ja nie czytałam... trzeciej. Tak to jest, gdy ciągle ktoś pożycza przede mną i nie pozwala czytać po kolei - dlatego też tak średnio przepadam za kilku tomowymi powieściami. A więc, do dzieła! 

Mari Jungstedt - urodziła się w 1962 roku, jest znaną szwedzką dziennikarką, prowadzi w telewizji popularny program rozrywkowy dla kobiet. W 2003roku ukazała się jej debiutancka powieść "Niewidzialny" z inspektorem Andersem Knutasem jako głównym bohaterem, które zostały przetłumaczone na kilkadziesiąt języków.

Mari Jungstedt - We własnym gronie #3 

Jak to jest znaleźć się po drugiej stronie lustra?

Dzień dobry,

dzisiaj chciałabym napisać dla Was słów kilka na temat książki z gatunku fantasy. Tak, nie jestem specjalistką od tego klimatu, ale od czasu do czasu lubię się w nim zatopić i przede wszystkim spróbować, czy jest to dla mnie czy też nie. Już teraz chciałabym bardzo serdecznie podziękować samej autorce, za to, że znalazła mnie w tłumie i zapytała, czy mogłabym zrecenzować jej powieść. Wczoraj (20.06.2017) miała miejsce jej premiera. Poplątanie z pomieszaniem - ale jesteście ciekawi, co z tego wyszło? Jak odebrałam ją ja? 

K.C.Hiddenstorm - urodzona 1 marca 1987r. w Białymstoku. Absolwentka filologii angielskiej. Autorka szeroko pojętej fantastyki, zaś w życiu zawodowym charyzmatyczna nauczycielka języka angielskiego. Zadebiutowała na rynku wydawniczym w 2016 roku powieścią fantastyczną "Władczyni Mroku". Jej styl pisania jest chwalony przez czytelników. Cechuje go cięty język, czarny humor, cynizm. W wolnej chwili pisarka lubi oddać się dobrej lekturze lub ciekawemu filmowi z ulubionych gatunków.

K.C.Hiddenstorm - Po złej stronie lustra 

Błogie lenistwo... taki diabeł straszny jak go malują?

Witajcie! 

Chciałabym Wam na samym początku podziękować za to, że jesteście za mną. Że udzielacie się w postach z cyklu Porozmawiajmy o... Nie ukrywam, że jesteście dla mnie motywacją. Sam fakt, że zostawiacie komentarz pod postem oznacza, że to, co piszę czytacie i doceniam to. Wszędzie szukam inspiracji, czasami opieram się na własnych przeżyciach, czasami gdzieś w Internecie zobaczę ciekawy temat i uczepię się go jak rzep psiego ogona. Dosłownie wszystko jest mą inspiracją. Tym razem zabrałam się za temat lenistwa, który mnie, zaatakował już jakiś czas temu.

Z góry dziękuję, że czytacie te moje posty do końca i udzielacie się w dyskusji. Wiele to dla mnie znaczy. ♥