Ilona Gołębiewska - Zostań już na zawsze

 Witajcie! 

Mam dzisiaj dla Was post z recenzją najnowszej powieści Ilony Gołębiewskiej. Byłam ogromnie ciekawa kolei losu głównej bohaterki i czym prędzej jak do mnie dotarła, zabrałam się za jej czytanie. Zapraszam Was do przeczytania dalszej części postu. 

Ilona Gołębiewska - urodzona w 1987, w wieku pięciu lat postanowiła, że w przyszłości będzie uczyć oraz pisać książki... i słowa dotrzymała. Mieszka w Warszawie, ale gdy pisze, ucieka do starego drewnianego domu na mazowieckiej wsi. Jej wielkim marzeniem jest założenie fundacji. 

Ilona Gołębiewska - Zostań już na zawsze

 

Ucieczka przed przeszłością, niespodziewana szansa od losu i gorące uczucie, które pojawia się w trudnym momencie życia…
Czasami przychodzi taki dzień, kiedy trzeba wszystko zostawić za sobą i odważnie ruszyć w nieznane. Kamila Bardo wie, co to znaczy stanąć na życiowym zakręcie. Niedawno wróciła do Polski i w stolicy układa swoje życie. Ma ciekawą pracę, średnio udany związek, ale z nadzieją patrzy w przyszłość.
Jednak życie Kamili zaczyna się komplikować. W pracy pada ofiarą mobbingu ze strony przełożonego, związek z Hubertem przechodzi kryzys, a na jej drodze pojawia się ktoś z przeszłości. Chcąc ratować siebie, nawiązuje kontakt z bratem i za jego namową po kilkunastu latach odwiedza rodzinne Budlewice na Mazurach. To powoduje wiele zmian. Kamila ucieka z pracy i dostaje nową w salonie meblowym brata, nadzoruje rewitalizację starego ogrodu i próbuje naprawić złe relacje z matką. Poznaje również Janka, architekta krajobrazu, którego pamięta z czasów dzieciństwa. Boi się wyznać mu swoje tajemnice, przez które grozi jej prawdziwe niebezpieczeństwo…
Czy życie z dala od rodziny może dać szczęście? Co jest lepsze – szczery związek czy niezobowiązująca relacja? Czy warto żyć przeszłością?

Okładka zdecydowanie pasuje do dwóch poprzednich, której akcja ma miejsce w małej wsi. Satynowa w dotyku, z wytłuszczeniami. Posiada skrzydełka, które stanowią dodatkową ochronę przed uszkodzeniami mechanicznymi. Na jednym z nich przeczytacie kilka zdań o autorce, a na drugim zobaczycie aż osiem okładek jej innych książek, wydanych całkiem nie dawno. Każdą z nich czytałam, były lepsze i nieco słabsze, ale wciąż polecam każdą. W środku są piękne ornamentowe wstawki - świetnie to książkę zdobi i wyróżnia na tle pozostałych. Stronice są kremowe, czcionka wystarczająca dla oka. Literówek brak. 

To moje kolejne spotkanie z autorką, nie liczę już które. Znów dostałam niezwykle barwą, życiową opowieść, która wciągnęła mnie od pierwszych stron. Napisana jest w niezwykle prosty, przystępny sposób. Wpada się od razu do świata bohaterów i zostaje z nimi do ostatniej kropki. Uwielbiam książki pisarki za to, że zawsze podejmuje się tematów życiowych, które i nas mogą spotkać. Za to, że nigdy nie koloryzuje życia i pokazuje je takim, jakie jest. Czyli nie zawsze w pełni barw, a często szarościach i czerni... Ma w sobie też coś, co sprawia, że z ogromną przyjemnością czyta się powieści z małą wsią jako miejscem akcji, która zazwyczaj jest barwna, skrywająca tajemnice... Ma to swój urok, który ja szczerze polubiłam. 

Przeszłość gra tutaj pierwsze skrzypce. Problemy z przeszłości, tej dalszej i bliższej ciągną się za naszą bohaterką i nie chcą odczepić, jak rzep... Kreuje to bohaterkę na niezwykle smutną, która kiedyś naprawdę cieszyła się życiem. Za każdym jednak razem ktoś gasił jej zapał, ktoś ją porównywał do innych, a gdy myślała, że odnalazła swoje miejsce w świecie i odpowiedniego człowieka, wtedy to właśnie po raz kolejny dostaje ogromnego kopniaka, który burzy jej świat. Wszystko niszczy... Wraca do kraju z nadzieją, że może jakoś to wszystko się ułoży i że może nawiąże nić porozumienia z rodzinną małą miejscowością, że pogodzi się z rodziną... Takie różne myśli przechodzą naszej bohaterce przez głowę. W dodatku mieszka z facetem, który zaczyna wyżywać się na niej, jakby to ona była winną wszystkich jego porażek. Cieszę się mimo wszystko, że Kamila to dzielna babka i dała radę w jakikolwiek sposób stawić czoła życiu i problemom. Może nie każde jej rozwiązanie uważam za słuszne, niemniej jednak i tak podziwiam ją...
Część pozostałych bohaterów już znam, z racji czytanych dwóch innych tytułów, gdzie akcja toczy się właśnie w Budlewicach. Janek, który jest nowym bohaterem, a jednak gdzieś w przeszłości bohaterów istniał, pojawił się i wzbudził we mnie pozytywne emocje i myśli. Czułam, że będzie dobrą osobą w tej lekturze i do samego końca trzymałam za niego kciuki. 

Ta książka opowiada o sile przebaczania, przede wszystkim, na każdej linii. Na zaufaniu, prawdzie, ale i niestety, kłamstwach. O powracającej jak bumerang przeszłości, która nie chce odejść w zapomnienie, raz na zawsze... O przyjaźni, miłości, czy błędach popełnionych za młodu, które niosą przykre konsekwencje...
Ma w sobie mnóstwo wartości, o których warto pamiętać i nie raz pojawiają się w naszej głowie przemyślenia podczas czytania, na temat naszego własnego życia, podjętych decyzji czy i naszych błędów... 

Akcja ma odpowiednie tempo. Wiele się dzieje dobrego, ale i złego, niestety. Pisarka zarzuca nas niespodziewanymi zwrotami akcji, które wbijają nas w fotel. Niemniej jednak dzięki temu jesteśmy w stanie się nie nudzić, a z ogromnym zaciekawieniem śledzić kolejne wydarzenia i czekać na finał, który... Może ktoś przewidzi, a może Was zaskoczy... Kto to wie. :) 

Kończąc uważam, że Ilona Gołębiewska stworzyła kolejną, przepiękną powieść, niezwykle wartością i przede wszystkim prawdziwą, która zostaje w naszej głowie na dłuższy czas. Barwne opisy pozwalają przenieść się nam na krótką chwilę do małej mieściny, w której część osób jest dla siebie życzliwych, gdzie czas inaczej płynie. Gdzie wszystko jako tako nabiera swojego wyrazu... Autorka po raz kolejny nie zawiodła, a z każdą następną książką, zastanawiam się, czym znów mnie zaskoczy. W tej tu znajdziecie sporo tajemnic, problemów codziennego życia, nie tylko w domu, nie tylko miłosnych, ale i niestety w pracy również. Czyli... samo życie! Polecam!

Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu