Czy ktoś jeszcze wierzy w klątwy?

W końcu zabrałam się za książkę, którą otrzymałam w prezencie od chłopaka, na Mikołaja. Tak, wstyd się przyznać, że dopiero teraz po nią sięgnęłam. Możecie mnie skrzyczeć, ale tak się trafiło. Teraz mamy już końcówkę maja, ale na samym początku tego miesiąca stwierdziłam, że podczas wizyty w bibliotece zbyt dużo nie poszaleję i zaplotę książki z prywatnej biblioteczki, by te stosy się zmniejszały, a nie wręcz przeciwnie. I tak przyszła kolej na ten mikołajkowy prezent. 

Kathrin Lange - urodzona w 1969 roku, pracowała jako specjalistka pod mediów, wydawca, a od 2005 roku skupiła się na pisaniu. Recenzowana dziś książka jest jedną z trzech powieści, która zainspirowana jest powieścią gotycką Rebeka Daphne du Maurir. 

Kathrin Lange - Serce ze szkła #1

Julii wraz ze swoim ojcem musi spędzić tydzień na wyspie Martha's Vineyard w domu wydawcy. Gdy poznaje Davida, jest nim zafascynowana, jednak nie potrafi go zbyt szybko rozgryźć. Jej zadaniem jest przywrócenie chłopaka do życia, po tragedii, która go spotkała. Jednak nad wyspą wisi klątwa, która nigdy się nie myli i powoduje, ze kobiety zrzucają się z klifów. Czy i główna bohaterka ulegnie klątwie? Czy prawdziwe będą głosy słyszane w posiadłości, która jest ogromna i momentami zadziwiająca? Co czeka tam na bohaterkę? Czy uwolni chłopaka od tego, co ciągnie go na dno? 

Wydawnictwo MUZA, spisało się na medal z wydaniem tej powieści. Nie muszę chyba wspominać, ze nie natknęłam się na żadną literówkę. Czcionka, marginesy wszystko jest na poziomie i dobrze się czyta na tle kartek, które nie są białe. Bo pamiętam, że kiedyś Wam przeszkadzało to, że ma śnieżnobiałe strony, ale ta takich nie posiada. Co do okładki... Mnie za pierwszym spojrzeniem zaczarowała, ale tak jakoś wyszło, ze tyle czekała. Gdy widziałam w tamtym roku pojawiające się co chwile recenzje tej książki pomyślałam, że i ja muszę ją mieć, bo jest piękna. I nie mówcie mi teraz, ze okładka nie ma znaczenia! Bo ma i to duże. :) 

"Grace spojrzała na mnie, a kiedy zobaczyła, co się dzieje, wytrzeszczyła oczy. Przez chwilę miałam wrażenie, że chciała mi coś powiedzieć, ale zacisnęła usta i ruszyła jeszcze szybszym krokiem."

Z autorką i jej stylem spotykam się po raz pierwszy. Musze przyznać, że pomysł na fabułę miała genialny i wszystko ładnie opisała. Może zabrakło mi nieco emocji, ale chyba moje wymagania się podwyższyły po Collide i teraz nic nie może mnie w pełni zadowolić. Czytałam dość szybko i sprawnie, nie miałam problemu ze stylem autorki, bo jest naprawdę przyjemny. Sporo dialogów, opisów również i tutaj wielki plus, że poradziła sobie z rozmieszczeniem tekstem i mnie nie nudziła. Może nie jest to super dynamiczna książka, bo nie jest, ale z nudów też nie uśniecie. Co najlepsze daje nutkę intrygi, niepokoi i robi wielki znaki zapytania sam czytelnik, bo nie wiemy, co się dzieje, jakim cudem. Gdy w końcu co nieco się objaśnia to i tak nie jest tak, jak miało być. Oczywiście pomysł z klątwą jest dobry, nie spotkałam się z takim jak dotąd. 

"- Dobra, nieważne! Nie powinnam była ci przeszkadzać. Przepraszam! Dam sobie radę, nic się nie przejmuj."

Co do bohaterów, również nie byli najgorsi. Wykreowani zostali na tyle, ile wystarcza czytelnikowi, by móc żyć wraz z nimi w ich świecie, na wyspie Martha's Vineyard. Sama Julii wydała mi się trochę... histeryczką. Może nie przejawiała objawów typowych dla takich ludzi, ale tak mi się kojarzyła przez całą książkę. Jakoś nie zapałałam do niej sympatią tak ogromną, jak do... Davida. W sumie to na nim opierała się cała fabuła i zadania głównej bohaterki. Ale jego dusza, ta tragedia, która go spotkała, a której ja wam nie napiszę, bo nie chcę za dużo pisać, sprawiła, że podeszłam do niego nieco inaczej niż do pozostałych bohaterów. No i był jeszcze Henry, który o dziwo był dość przyjacielski. Jednak powiem Wam jedno, żebyście nie dali się zwieźć autorce, bo wyprowadzi Was na manowce, to jest więcej niż pewne. :)

Książka napisana jak już wspominałam lekkim stylem sprawia, że dość szybko ją się czyta i ja sama przeczytałam ją na dwa razy. Z ciężkimi początkami, ponieważ mój młody psiak domagał się uwagi jak widział, że mam książkę w ręce. Podzielona jest na rozdziały, które nie są ani za długi, ani zbyt krótkie. Wszystko widziane jest z perspektywy Julii, a szkoda, bo tak bardzo chciałabym poznać uczucie, emocje i myśli Davida. Tego mi brakowało. 

"Gdybym wtedy wiedziała, w jaką katastrofę zamieni się nasz wypad, obgryzłabym sobie z nerwów wszystkie paznokcie aż do kości."

Czy dostrzegłam jakieś minusy? Myślę, że nie było takowych. No dobrze, muszę się przyznać, że spodziewałam się bardziej emocjonalnej książki, bo po tak cudownych recenzjach, które czytałam, nie mogłam się doczekać kiedy i ja poznam całą historię. Zalet ma wiele, otóż te postacie, intrygi, zagadki to wszystko sprawia, że czyta się niezwykle przyjemnie. No i to, o czym chcę wspomnieć, to to, że wprowadziła mnie autorka w świat należący do bohaterów i potrafiłam zapomnieć o rzeczywistości, w której sama przebywałam. W pewnych chwilach ciężko było ukryć mi rumieńce na policzkach i szybsze bicie serca. 

"- To jest sanskryt i znaczy: I am my beloved's and my belowed is mine.' Należę do mojej ukochanej, a moja ukochana należy do mnie."

Czy polecam? Jak najbardziej. Nie jest to zobowiązująca lektura, nie wymaga od nas niczego, poza wolnym czasem. Mnie nieszczególnie zmusiła do jakichkolwiek refleksji, ale doskonale zajęła mi czas. Bywa i tak, że czasami takie książki są w naszym życiu potrzebne, żeby zrobić przerwę od czegoś cięższego czy innego gatunku literackiego. Niemniej uważam, że nie ma do niej żadnych ograniczeń i każdy zainteresowany może po nią sięgnąć i powinna się spodobać. Wrażenia wielkiego nie robi, ale jest warta uwagi. :) Myślę, że jak kiedyś będę mieć okazję, na pewno skusze się na drugą część powieści i na ostatnią jak już się pojawi na polskim rynku.

Książka bierze udział w wyzwaniu:

Czytam, ile mam wzrostu: 2,8 cm