California Dreamin'..

Od dawna chciałam ujrzeć tą produkcję. W sumie to od momentu gdy po raz pierwszy usłyszałam piosenkę California Dreamin' śpiewaną przez jakże by kogoś innego - Sia. Lubię jej głos, jej piosenki. Może nie jestem aż tak wielką fanką, ale po prostu ją lubię. Oczywiście w końcu udało mi się znaleźć czas i obejrzeć go.


 

SAN ANDREAS 

Reżyseria: Brad Peyton

Scenariusz: Carlton Cuse

Gatunek: Katastroficzny

Produkcja: Australia, USA

Premiera: 21 maja 2015 (ŚWIAT) 4 czerwca 2015 (POLSKA)

Ray jako ratownik - pilot, lata w przestworzach sprawdzając, co tym razem trzęsienie ziemi stworzyło. Gdy dzwoni do żony, przepraszając za rzecz nieco.. normalną, ona informuje go o trzęsieniu ziemi. Najpierw musi uratować żonę, a kolejno córkę, a to będzie bardzo trudne zadanie. 

Przejdę może do efektów. Nie będę owijać w bawełnę. Spodziewałam się czegoś.. lepszego. Myślałam, że film jest na tyle druzgocący, że poczuje miliony uczuć, a na koniec zostanę zdezorientowana, wypruta z uczuć. Jednak tak się nie stało. Owszem, robi wrażenie, ale nie takie, jakie myślałam, że zrobi. Nie mówię, że natura jest nie przerażająca, bo to, co wywinęła tym razem przerosło ludzkie myślenie. Zniszczyła tak wiele, że praktycznie nic z tego nie zostało. To będzie ciężkie, gdy coś nas takiego spotka. Wielu z nas zginie, a my nie będziemy potrafić się uratować tak nagle. Nigdy nie wiadome, co przyniesie nam kolejny dzień, więc też nie możemy się "ubezpieczyć". Jedynie możemy zamieszkać na ternach z daleka od wody, ale jak nie woda, to coś innego może nas dopaść i wiem, że każdy z Was ma tego świadomość. 

Brakowało mi nieco dramatycznej muzyki. Sia natrudziła się by zaśpiewać tą piosenkę, a jej nie było. W sumie, na nią również czekałam. Niektóre widoki były przykre, a nie na tyle, że musiałabym się chować. Spodobała mi się scena, gdy przez trzęsienia ziemi, napis Hollywood zaczął się niszczyć. Wtedy jedynie poczułam trochę grozy. No, i to okropne tsunami.. 

Co do bohaterów, to się spisali. Odwaga jaką posiadali w sumie Ray(Dwayne Johnson), Emma(Carla Gugino), Blake(Alexandra Daddario), Ben(Hugo Johnstone-Burt) czy Ollie(Art Parkinson). Ich piątka, walczyła z katastrofą, która była nie do uniknięcia. Walczyła dzielnie, pomimo tego wszystkiego. Bardzo dużo wątków i to nie tylko walka z katastrofą. Pokazuje nam między innymi problemy rodzinne, a głównie to jej rozpad. Przeszłość, która nie została zamknięta. Nikt nie rozmawiał na jej temat. A każdego może to boleć.Ważną rolę odegrał również Lawrence(Paul Giamatti). Bo to on, odkrył te wstrząsy, to on je badał i kontrolował cały czas. Ogólnie wszyscy Ci bohaterowie odegrali swoje rolę bardzo dobrze, wręcz bezbłędnie. Spotykam się po raz pierwszy z nimi jednak wiem, że mogłabym mieć problem, ze znalezieniem innych do tych ról. 

Nie potrafiłam jednak zgrać się z produkcją. Nie wczułam się jak w przypadku "Pamiętnika", oglądałam film bez żadnych większych emocji. 

Reasumując film jest dobry, jednak nie sprawił, że w całości jestem z niego zadowolona. Nie zaskoczył mnie na tyle, by móc nazwać go fantastycznym. Czy go Polecam? Jak najbardziej, ponieważ pokazuje nam, co może spotkać i nas w niedalekiej przyszłości. Nie ma żadnych ograniczeń no jedynie jest wiadome, że nie puścimy takiego filmu małym dzieciom.