Nie zbaczaj ze ścieżki - Film: Las samobójców 2016

Od lipca w szufladzie zalegała mi koperta, w której znajdowały się dwa vouchery na wybrany film 2D w kinie Cinema City. I tak czekałam na właściwy moment. Gdyby nie to, że bilet tracił ważność 22 stycznia, to jeszcze by poczekał. Owszem, było wiele filmów, na jakie chciałam się skusić, ale jakoś nie było okazji. Ale tak, 9 stycznia w końcu się ruszyłam i pojawiłam się w kinie. 

LAS SAMOBÓJCÓW / THE FOREST (2016)

Reżyseria: Jason Zada

Scenariusz: Nick Antosca, Sarah Cornwell, Ben Ketai

Gatunek: Horror

Produkcja: USA

Premiera: 7 stycznia 2016 (ŚWIAT) 8 stycznia (POLSKA)

Sara wraz ze swoją siostrą bliźniaczką mają więź, która jest na tyle ważna, że podpowiada, że dzieje się coś złego z drugą. Tym razem to Sara jedzie do Japonii, do lasu, w którym zabijają się ludzie, u podnóża góry Fidżi. Czy odnajdzie swoją siostrę?

Jest to horror. To cud, że w ogóle wybrałam ten film. Kiedyś uwielbiałam i oglądałam bardzo często takie filmy, jednak teraz już nie. Jest to film z napisami, ale chłopak zrobił mi tą przyjemność i poszedł ze mną. W sumie, nie było tam tak dużo dialogów. Muszę przyznać, że moje ogólne wrażenie jest.. dość wysokie. Nie spodziewałam się aż tak dobrego filmu i w moim przypadku za całkowitą darmochę. Jedynie na co mogę się poskarżyć, to to, że pewne trzy osoby non stop gdzieś wychodziły i wracały -.- Oraz to, że tak głupio się skończył. Ale mniejsza. I nie wiem, jak ludzie to robią, ale nabrudzili gorzej niż świnie. Popcorn był na całej sali. To nic, że było nas 50 % wszystkich miejsc. Ludzie nie mają za grosz ogłady, naprawdę. 

Co do bohaterów, to Sara i Jess - siostry bliźniaczki, to jedna i ta sama osoba. Szczerze mówiąc, gdybym miała patrzeć po wyglądzie, to Jess miała bardziej mroczny wygląd, wyglądało to i pasowało idealnie do filmu. Jednakże patrząc na to, co człowiek ma w środku, Sara króluje. Natalie Dormer wcieliła się w te postacie i muszę pochwalić, że zrobiła to świetnie. Jej gra aktorska, mimika twarzy, spojrzenie - fantastyczne. Pierwszy raz widzę tą panią w jakimkolwiek filmie, a tutaj zaprezentowała się świetnie. Były jeszcze duchy, oraz inni żywi bohaterowie.. mimo iż Aiden - Taylor Kinney - był tym dobrym człowiekiem, który poświęcił się, by zostać z Sarą w lesie, ale wydaje mi się, że jego kłamstwa, podstępność przez zawód jaki miał, była wstrętna. Dlatego pomimo iż był dobry i chciał jak najlepiej i nawet było mi go trochę szkoda, to mnie denerwował podczas seansu. 

Od razu podkreślam, że nie pozwoliłabym osobom niepełnoletnim, albo chociaż do 16,17 roku życia obejrzeć tego filmu. Może nieco siąść na psychice, co nie jest najlepsze. Wiele, że tak powiem.. brzydkich scen. Ohydnych momentami. I wiem, że od dnia obejrzenia filmu nie będę już spać w namiocie. Co to, to nie. Brr. Nie powiem, wzbudził we mnie ciekawość. Zafascynowanie, że rzadko zwracałam uwagę na jakieś szmery, oraz głośne chrumkanie popcornu kobiety siedzącej obok i siorbanie coli. Kolejna niedorzeczność. Mam nadzieję, że tylko ja i mój chłopak mieliśmy takiego pecha. Bo akurat z jego strony jakiś chłopak pił wódkę i było to czuć. Więc nie dziwiło go, że tak skacze po fotelu, bo się boi. Alkohol robi swoje. Szczególnie wódka. Sama miałam taki jeden moment, że podskoczyłam. Chciałam zamknąć oczy, ale nie mogłam, musiałam to zobaczyć. Więc naprawdę, jeżeli szukacie emocji, wybierzcie się na tą produkcję. 

 

Co do efektów to nic dodać, nic ująć. Odgłosy można uznać za ścieżkę dźwiękową filmu. Dodawała ona takiego nastroju, że nie wiedziałam, czy mam się patrzyć, czy też nie. Charakteryzacja postaci - również idealna, tak jak i przedstawienie samobójców. Aż z ciekawości sprawdzę, czy istnieje taki las. Kostiumy świetnie dopasowane do każdej z postaci. 

Często zatrzymywałam oddech, oczekując najgorszego. I zapewne strzelałam takie miny, że można byłoby się ze mnie pośmiać - to mam nadzieję, że nikt mnie nie widział. Pomysł na sam film jest dobry, chociaż widziałam, że podobny już takowy był, nawet w tym samym miejscu kręcony - prawdopodobnie. Jednak widzę, że jest inny reżyser, ale możliwe, że skuszę się w najbliższym czasie na kolejny film, starszą wersję. A ten las, to chyba prawdziwy. Więc po napisaniu recenzji na pewno zajrzę i poczytam. 

"Pamiętaj, nie zbaczaj ze ścieżki.."

Reasumując film jest świetny - jeden z niewielu tak dobrych horrorów. Osobiście polecam, ale przyszykujcie sobie zapas nerwów. No i jestem w oczekiwaniu na kontynuację filmu, nie ma co o tym dyskutować. Gdybym miała oceniać, dostałby największą liczbę punktów, czy czegoś innego. Nie żałuję, że wydałam pieniądze akurat na tą ekranizację. Nic, a nic. Polecam i Wam serdecznie.