Kamila Bryksy - Błyski

Dzień dobry,

Przychodzę do Was z recenzją książki, która zapowiadała się dość ciekawie. Nie jest to debiut, więc tym bardziej liczyłam na to, że się nie zawiodę. W ostatnim czasie natrafiałam na nienajgorsze pozycje, więc czując dobrą passę, sięgnęłam po Błyski. Co przyniosło mi to spotkanie?

Kamila Bryksy – z pochodzenia i zamiłowania gdańszczanka, z wykształcenia neurologopedia i pedagog. Absolwentka Uniwersytetu Gdańskiego, obecnie wraz z mężem prowadzi rodzinną firmę. W wolnych chwilach czyta, podróżuje i spędza czas na łonie natury. Autorka dobrze przyjętego debiutu „Sowniki”.

Kamila Bryksy – Błyski

W upalny sierpniowy poranek Oliwia przekracza próg zakładu fotograficznego. Firmę istniejącą w Białymstoku od lat prowadzi teraz Igor Dąbrowski, wnuk założyciela i młodzieńcza miłość Oliwii z czasów liceum. W drzwiach dziewczyna mija młodą blondynkę, która właśnie zrobiła sobie zdjęcie. Jej wizerunek Oliwia ujrzy następnego dnia w telewizji i prasie. Młoda studentka Wydziału Lalkarskiego Akademii Teatralnej została zamordowana. Układ zawarty trzydzieści lat temu, rodzinne tajemnice, kolejne morderstwo młodej kobiety, anonimowe kartki z groźbami, sekrety męża Oliwii i mężczyzna, z którym jej matka niespodziewanie wraca z zagranicznych podróży. Czy to wszystko ma związek z zabójstwami sprzed lat? Jaką rolę w tej sprawie odgrywa Oliwia?

Okładka prezentuje się ciekawie. Satynowa w dotyku, z wytłuszczonymi elementami. Ciemne kolory, szarości, czerń, z dodatkiem białego i niebieskiego – świetnie się komponuje i ma związek z książką. Na samym środku widzimy rozrzuconych kilka fotografii, a na jednej dokładnie widać czyjeś nogi, bose stopy i sukienkę, co podpowiada nam, że raczej ofiarą jest kobieta…
Posiada skrzydełka, które stanowią dodatkową ochronę przed uszkodzeniami mechanicznymi. Na jednym z nich przeczytacie fragment książki, a na drugim kilka słów o autorce. Stronice są kremowe, czcionka wystarczająca dla oka. Literówek brak, a odstępy między wersami i marginesy zostały zachowane.

Mam do czynienia po raz pierwszy z pisarką. Nie wiedziałam dokładnie, czego się spodziewać, jednak po opisie czułam się zachęcona do poznania tej historii. Czyta się szybko i lekko, bez jakichkolwiek przeszkód. Myślę, że jeśli lubicie takie przyjemne pióra, to raczej powinna Wam przypaść do gustu, chociaż… Nie czułam zainteresowania podczas lektury. Coś tam się działo, ale nie na tyle, żebym nie mogła się doczekać kolejnego rozdziału, żeby się wszystko rozjaśniło w mojej głowie. Po prostu taka lektura na poczytanie, nie robiąca wrażenia, niestety. 

Naszą główną bohaterką jest Oliwia. Nie zbyt przypadła mi do gustu. Często jej przemyślenia mnie przytłaczały. Było ich za dużo. We wszystkim węszy podstęp, wiecie, wszyscy źli, tylko nie ona, a co się później okazuje – sama nie jest święta, nawet jeśli chodzi o relacje z mężem. Czy patrząc po prostu na jej związek. A to jej śledztwo… Nie ciekawiło mnie, tak jak będę pisać poniżej, dlaczego.
Pojawia się również Igor, jej miłość sprzed lat, i który też jest jednym z ważniejszych bohaterów, bo dziewczyna, którą spotyka w jego zakładzie fotograficznym – zostaje zamordowana. Ale jest to kolejny dwulicowy bohater, który bardziej mnie wkurzał, niż to wszystko było warte.
Ogólnie postacie nie są wykreowane tak źle, ale też niczym szczególnym się nie wyróżniają. Pełni matactw, nie sprawiają wrażenia sympatycznych, z którymi chcielibyśmy się zaprzyjaźnić.

Brakło mi tutaj zdecydowanie budowania napięcia. Akcji – która nabierze szaleńczego tempa i ciężko będzie za bohaterami lub wydarzeniami nadążyć. Odnosiłam momentami wrażenie, że wszystko tak powoli toczy się do przodu, że skupiamy się na głównej bohaterce, jej myślach, o jej złych wspomnieniach… Wiecie, wszyscy są źli, winni, tylko ona jedna dobra. Irytowało mnie to trochę, że zamiast skupić się na faktycznej akcji, ta bohaterka była wynoszona na piedestał. Jakoś  nie urzekła mnie ta książka. Spodziewałam się lepszej lektury – dostałam przeciętną, mocno przeciętną, nie wyróżniającą się niczym w tłumie nowości rynkowych.
Pomysł na fabułę był naprawdę dobry, można to było świetnie rozegrać, jednak tutaj jakoś no coś tam się działo, ale bez szału. Były tajemnice, zawirowania, kłamstwa, pewnego rodzaju podchody, groźby… Ale nie kupiłam tego niestety, ani trochę…

Reasumując uważam, że gdyby nieco zmodyfikować tę książkę, poprawić, dodać dynamiczne zwroty akcji, jakoś ją ubarwić – mogłaby być wtedy zdecydowanie lepsza i ciekawsza. Tutaj dostałam przeciętną pozycję, którą czyta się szybko i równie szybko o niej zapomina. Nie wyróżniła się na tle pozycji, które zazwyczaj czytam i trochę jest mi przykro, bo opis naprawdę był ciekawy, zapowiadała się niezła lektura… Bardziej nawet określiłabym ją jako powieść obyczajowa, z dodatkiem dreszczowca. Bo same zabójstwa są, może nawet nieźle napisane, ale nie powodują szoku czy gęsiej skórki. Nie czułam podekscytowania ani zainteresowania… Niestety, zawiodłam się.

Nie będę Wam jej polecać, bo jak dla mnie można sięgnąć po coś innego, ciekawszego. Jednak jeżeli macie ochotę wyrobić sobie sami o niej zdanie – to proszę, czytajcie. Może podzielicie się ze mną swoimi przemyśleniami na jej temat? Byłoby mi miło. 

Za egzemplarz dziękuję wydawnictwu