"Było cymbalistów wielu, Ale żaden z nich nie śmiał zagrać przy Jankielu"

No cóż, tym razem recenzuję swoją lekturę. Było ciężko, ale sobie poradziłam. Co prawda kiedyś w gimnazjum czytałam tą książkę, ale tylko fragmenty, teraz czekała mnie całość.

Adam Mickiewicz - Pan Tadeusz

 

Adam Mickiewicz - 1798-1855; za życia został uznany za najwybitniejszego polskiego pisarza, wieszcza narodu będącego w niewoli. Jego utwory takie jak Pan Tadeusz, Dziady, Konrad Wallenrod mają miano arcydzieł i już niemal od dwóch wieków kształtują świadomość patriotyczną Polaków.

"Na włosach listki ziela i kosmyki trawy,

Które Hrabia oberwał, pełznąc przez zagony,

Zielenił się jako wieniec rozpleciony."

Opowiada o młodym Tadeuszu Soplica, który wraca po 10 latach do swojego dworku. Jednak nie można powiedzieć, że główną postacią jest tutaj on sam, ponieważ jest wiele wątków, w których nie ma mowy o nim. Ważną postacią jest tutaj ksiądz Robak, który skrywa wiele tajemnic. Nie pomijajmy sporów Rejenta i Asesora, czy Hrabi i Sędziego, w sumie głównego sporu tej epopei.

"Gdy nagle Telimena zrywa się z siedzenia, 

Rzuca się w prawo, w lewo, skacze skroś strumienia"

12 ciężkich z pozoru ksiąg, po przeczytaniu okazuje się.. błahostką. Ze strony czytającego, jest to ciężkie i nudne, ale później patrząc z perspektywy po przeczytaniu, wszystko inaczej się układa i widzi. Pomimo iż pisane wierszem, czasem ciężko szło zrozumieć, bo zawiera wiele słów, których nie znamy. A kluczową rolę pokazały opisy przyrody i sytuacji. Już wtedy wiedziano, jak zaciekawić czytelnika, pomimo trudności zrozumienia utworu. Pomimo uporu Pana Asesora i Rejenta, są oni moimi ulubionymi bohaterami tej epopei narodowej. Oczywiście wraz z Panem Jankielem na czele.

Ciężka książka, trzeba przyznać, ale opowiada co nieco o historii. Nie bez przyczyny nazwana jest epopeją narodową. Pomimo swojego charakteru, ma nieco zabawne sceny, na przykład Telimena, którą oblazły mrówki. Polecam, ale nie z przymusu, a z własnej woli. :)