Joanna Chmielewska - Rzeź bezkręgowców

Dzień dobry!

Przygotowałam dla Was kolejną mini recenzję kryminału Chmielewskiej. Cieszę się, że mam możliwość wyczytywać je, wszak już tyle czasu leżą i krzyczą do mnie "Przeczytaj mnie!". 

Joanna Chmielewska - autorka powieści sensacyjnych, kryminalnych, komedii obyczajowych, a także książek dla dzieci i młodzieży. Ukończyła Wydział Architektury na Politechnice Warszawskiej, z zawodu inżynier architekt. Pracowała m.in. w Samodzielnej Pracowni Architektoniczno-Budowlanej "Blok", w Energoprojekcie, w Biurze Projektów "Stolica". Pracowała przy budowie Domu Chłopa. Debiutowała w 1958 na łamach czasopisma "Kultura i Życie" jako prozaik. Przez pewien czas pisała w Kulturze i Sztuce na tematy związane z architekturą wnętrz. W 1964 miał miejsce debiut książkowy – wydała sensacyjną powieść Klin. Łączny nakład jej powieści w Polsce przekroczył 6 mln egzemplarzy, a w Rosji - gdzie uważana jest za najpoczytniejszą pisarkę zagraniczną - 8 mln. Jej książki tłumaczono na języki obce 107 razy. Zmarła w 2013 roku. 

Joanna Chmielewska - Rzeź bezkręgowców 

Zbieg okoliczności sprawia, że Joanna wplątuje się w sprawę morderstwa reżysera, o którym wielokrotnie wypowiadała się krytycznie. Zostaje oczyszczona z zarzutów, ale podejrzenie pada na pisarkę Ewę Marsz. Joanna postanawia się odnaleźć.

Okładka książki standardowo pasuje do całej serii. Tym razem mamy dodatek żółtego koloru. Lektura nie posiada skrzydełek, a więc nie ma dodatkowej ochrony przez uszkodzeniami mechanicznymi. Mała czcionka, mniejszy format całości. Ja niestety ten egzemplarz musiałam odkupić z drugiej ręki, ten i jeszcze jeden, ponieważ w czasie publikacji i sprzedaży serii mój tata nigdzie nie mógł "dopaść" akurat tych części. Znalazłam je na vinted lub olx, w kiepskim stanie, ale są. I to jest najważniejsze. 

Kolejne w tym roku spotkanie z autorką, do czego się już przyzwyczaiłam. Tym razem dostałam naprawdę dobrą opowieść, którą czytałam z zainteresowaniem. Strony szybko uciekały, a ja zaciekawiona treścią, nawet się nie irytowałam, jak to czasem bywało w poprzednich książkach. Wydaje mi się, że ta książka jest mocniej zbliżona naszym czasom i napisana przystępniej. 

Oczywiście naszą główną bohaterką jest nie kto inny jak Joanna, która znów pakuje się w kłopoty. Słynie z tego, że zawsze mówi co myśli, a w tym przypadku działa to na jej niekorzyść. Mimo to udaje się jej oczyścić z zarzutów. Ginie znany reżyser, który jak się okazuje miał wielu nieprzyjaciół. We wszystko wplątana zostaje pisarka Ewa Mursz, a nasza Joanna postanawia ją odnaleźć i rozwikłać tajemnice. Bohaterów mamy kilku, mają oni różne charaktery, dzięki czemu jednych polubicie, a drugich niekoniecznie. Są z krwi i kości, niczego im nie brakuje i śmiało moglibyście spotkać ich na ulicy. 

Mamy kryminał, jest kilku trupów i mnóstwo zagadek, które Joanna chciałaby rozwiązać. Nie jest to takie proste... Wszystko uwikłane, pojawiające się wciąż nowe okoliczności, nowe postacie i nowe trupy powodują ogromne zamieszanie. Niemniej jednak z przyjemnością śledziłam poczynania kobiety i uważam, że jest to jedna z lepszych powieści pisarki, którą będę polecać. 

Reasumując uważam, że jest dobra, może nie porywająca, ale też nie nudna jak flaki z olejem. Myślę, że wielu starszym osobom może przypaść do gustu, wszak perypetie Joanny są nie z obecnych czasów, a co najmniej kilkanaście lat wstecz. Fani twórczości Chmielewskiej z pewnością się odnajdą w historii, a wszystkim zainteresowanym polecam, może akurat polubicie się z Joanną i będziecie chcieli poznawać jek przygody z pozostałymi książkami.