Czy siostra zrobi wszystko, by uratować brata?

Witajcie Moi Mili! 

Dzisiaj  chciałabym przedstawić Wam recenzję książki, na którą... bardzo długo czekałam. Naprawdę długo, ponieważ wydana była już tamtego roku, a ja tylko mogłam obchodzić się "smakiem". Jednak, gdy w bibliotece stała się dostępna, zarezerwowałam ją i odebrałam kolejnego dnia i ku mojemu zaskoczeniu, okazało się, że bibliotekarka odłożyła mi drugą część i zapytała, czy chcę. Ja bym nie chciała?! No i takim cudem doczekała się swojej kolejności i mogę w końcu wyrazić kilkadziesiąt zdań na jej temat. Zapraszam do dalszego czytania. :) Oczywiście jeżeli czytaliście - chciałabym również poznać Wasze zdanie :) 

Victoria Scott - debiutowała serią o Dantem Walkerze. Jej książki zostały przetłumaczone na 11 języków. Sama autorka mieszka w Dallas z mężem i córką. Uwielbia poznawać swoich czytelników. TO ZAPRASZAMY DO POLSKI :)

Victoria Scott - Ogień i woda #1

Tella nie cierpi Montany, a mieszka w niej już około roku. Niby ze względów zdrowotnych jej brata przenieśli się, bo to była jedna z nadziei, na ratunek Cody'iego. Jednak pewnego dnia znajduje na swoim łóżku pudełko. Chwali się nim i dziękuje, a ojciec stara się to zniszczyć. Jednak nie zdał sobie sprawy, ze dla niej jest teraz ważny czas. Ratuje małe urządzenie i podąża za głosem kobiety zgadzając się na udział w Piekielnym wyścigu. Nie tylko ona bierze udział w tym wyścigu, a stawka jest wysoka - lek dla wybranej osoby, które zlikwiduje chorobę. Tella nie będzie mogła liczyć na innych, bo przecież liczy się rywalizacja, jedyne, kto jej pomoże to jej pandora, która jak do tej pory nie wykazała żadnych zdolności. Czy dziewczyna znajdzie przyjaciół? Czy poradzi sobie przedzierając się przez te światy? Czy zdobędzie lek dla brata? Czas ucieka...

Pierwszy raz spotykam się z Wydawnictwem IUVI, oczywiście jestem pod wrażeniem. Brak jakichkolwiek literówek, błędów w druku, a czcionka jest idealna dla wzroku wraz ze wszystkimi innymi szczególikami. Ale okładka. O niej muszę napisać. Po prostu muszę. Ona HIPNOTYZUJE. Jest przepiękna, jedna z najlepszych jakie spotkałam w tym roku, ale i całym życiu, naprawdę. Bardzo mi się podoba, te przeciwieństwa ukazane tak fantastycznie na czarnym tle tworzą klimat. Ona odegrała dużą rolę kiedy decydowałam się na książkę. 

"Zakrywam usta, starając się nie rozpłakać. Lek. Lekarstwo dla Cody'ego. Zrobiłabym wszystko, żeby je zdobyć. Słyszę, jak kobieta jeszcze dodaje: 

Zwycięzca może być tylko jeden."

Stopniowo przechodząc do samej autorki, jest to moje pierwsze spotkanie z nią i uważam, że udane. Pisarka stworzyła unikatowy świat, w którym wbrew pozorom, odnalazłam się i towarzyszyłam Telli w Piekielnym Wyścigu. Pierwszy raz spotykam się z takim pomysłem na fabułę, więc nie można zarzucić tutaj schematyczności. Książka napisana prostym, lekkim językiem, lecz momentami trzymającym w napięciu. Czytało mi się dość szybko, zajęła mi kilka godzin z przerwami. Nie wymaga od nas niczego innego jak tylko czasu, by móc ją skończyć. Autorka sprawiła, że wstrzymywałam oddech, a chwilami uśmiechałam się sama do siebie jak jakaś... idiotka. :D Tak to już jest jak oddaje się powieści w całości, a ona robi z Tobą to, co chce. Cieszę się, że dałam szansę tej książce, chociaż... nie była zbyt emocjonalna. Owszem intrygowała, nie pozwalała by od niej odejść na dłuższy czas, ale arcydziełem niestety nie jest. Chyba mam ostatnio za duże wymagania i dlatego tak jakoś nie wszystko mnie zachwyca. Wiele zwrotów akcji wpływa na dynamiczność całej książki i jest naprawdę czymś potrzebnym, by nie wiało nudą. 

Świat wykreowany przez pisarkę jest niby normalny, dokładnie tak jak rzeczywistości, ale i tak mimo wszystko czułam się jakbyś śniła i tam wraz z postaciami uczestniczyła w Piekielnym Wyścigu. Szukałam niebieskich flag, szukałam bazy tak jak reszta. Czułam się jak rybka w wodzie, jedyne co mnie raziło, to to, że za szybko się skończyła. Ale spokojnie, pojutrze recenzja drugiej części. :) 

Powieść podzielona na części, tutaj mamy dwie, z tego względu, ze w pierwszym tomie czytamy tylko o dwóch pierwszych etapach, które przebywają bohaterowie, co zarówno jest połową wyścigu. Kolejno są rozdziały, idealnie wyznaczone, nie za długie, nie za krótkie, takie na styk. O wszystkim dowiadujemy się z punktu widzenia Telly. Tutaj również nie przeszkadzało mi to, że tylko jest jeden narrator. Autorka zajęła mi czas na chwilę odciągając mnie od rzeczywistości i za to dziękuję. 

"- Czy... - zaczyna powoli Caroline, patrząc na Guya. - myślisz, że powinniśmy płynąć? 

- Nie będę pływał w  rzece pełnej gówna - prycha Titus. - Wyglądam na kogoś, kto chce mieć ebolę?"

Bohaterowie również zostali wykreowani jak na nich przystało. Nieco się bałam, że Tella będzie za płytka, tak jak i pozostali, jednak moje obawy były niepotrzebne. Polubiłam tą dziewczynę za determinację by zdobyć ten lek dla brata. Ryzykowała swoje i jego życie, które mogła ocalić. Dziewczyna nie przyzwyczajona do wszystkich warunków, będzie musiała się zmierzyć sama z sobą, ze swoją wytrzymałością. Jednak  czasie rywalizacji, popełnia błąd. Przynajmniej ja go tak odczytuje. Ufa i powierza swoje zaufanie innym, co później może zostać wykorzystane przeciwko niej. Mimo, iż wszyscy uczestnicy są zdeterminowani, nie wszyscy przechodzą do drugiego etapu. Guy - chłopak, który ma dość fajną pandorę, jednak i tak nic nie pobije małego liska Telli, który jest rewelacyjny. W sumie to Madox jest moim ulubieńcem z tej książki, naprawdę. Ale powracając do Guy'a, jego również polubiłam. Żaden z bohaterów szczególnie nie podbił mi serca [pomijając Madoxa], ale jego chwilowe zachowanie na samym początku, były okropne. Nie przepadałam za nim, dopiero jak zaczęłam czytać o nim więcej, starałam się go zrozumieć i jak widzicie,zasłużył na krótkich kilka zdań. :) 

Podobało mi się to, że w momencie, w którym powinnam trząść spodniami, zaczęłam się śmiać, po prostu. Zdradzę Wam szczegół, że jeden z bohaterów spotkał się z... małpą! Tak się wtedy zaśmiewałam, bo wydało mi się to nadzwyczaj dziwne :D Ale później miało być tylko lepiej i ciekawiej i uwierzcie, że było. Momentami czułam się jakbym trafiła do ZOO, naprawdę. Tyle zwierzątek... I każde z nich ma swój urok osobisty. Jednak warunkami przejścia do kolejnego etapu stają się rzeczy coraz mniej przyjemne... 

" - Nie, dzięki - odpowiadam. 

- Przemyśl to jeszcze - warczy, podchodząc bliżej. 

Guy odpycha go ode mnie.

- Powiedziała, że dziękuje. A teraz spadaj stąd w podskokach."

Książka jest o wyścigu, rywalizacji, w której każdy zdeterminowany potrzebuje leku, by uratować bliską mu osobę. Zwycięzca może być tylko jeden, ale jak to uczynić, by wygrać? Trzeba naprawdę wiele przejść. Oczywiście nie ma tutaj rozwiązania tej całej bieganiny. Autorka pokazuje nam, jak podli mogą stać się ludzie, gdy chodzi o wygraną, czy zazdrość. Jak wspominałam gdzieś powyżej, książka nie jest arcydziełem, nie jest niezapomniana. Owszem, podobała mi się, na chwilę w głowie na pewno mi zostanie, ale nie była jakaś taka wiecie, cudowna. Bynajmniej nie odniosłam takiego wrażenia. Może to wina tego, że tyle na nią czekałam? Nie wiem, nie mam pojęcia. 

Reasumując polecam Wam serdecznie tą książkę, jest warta chociażby chwili by posłużyć za odskocznię od reszty powieści, od rzeczywistości, która może nie jest najlepsza w danej chwili. Gdybym miała jeszcze raz się decydować na tą powieść, na pewno bym ją pożyczyła. Przynajmniej teraz wiem, że niektóre ochy i achy były w sumie nad niczym. Ale to takie moje mocno subiektywne zdanie. Ja polecam i zachęcam Was do dzielenia się ze mną opiniami na jej temat. :)

Książka bierze udział w wyzwaniu: 

Czytam, ile mam wzrostu: 2,7 cm