Inny świat, czyli Maszynopis z Kawonu.

Dzień dobry! 

Dzisiaj przychodzę do Was z recenzją książki w wersji elektronicznej. Sporo czasu minęło od konwersacji z autorem, gdy skończyłam ją czytać, ale uwierzcie mi, że musiałam chyba przeczekać ten pewien nieokreślony wtedy dla mnie czas. Jest to e-book, a jak wiecie, mało co czytam w takiej wersji. Jednak robię wyjątki i jak gdzieś jestem w trasie, to czytam. A że na chwilę obecną Amber było za ciężkie do torby do pracy, przerzuciłam się na coś, co waży mniej i nazywa się plik w pdf'ie na telefonie. 

Tomasz Kowalczyk - urodzony w 1990 roku, poeta, pisarz, wielbiciel sztuki. Jest autorem np. poematu trzynastozgłoskowego Stworzenie świata. 

Tomasz Kowalczyk - Maszynopis z Kawonu 

Mamy głównego bohatera, o którym niezbyt wiele wiemy. Jedyne, co jest pewne, że poszukuje sensu życia. Postać ta popada ze skrajności w skrajność, emocje nie opuszczają go. Marzenia ścierają się z rzeczywistym światem. Czy autorowi uda się odpowiedzieć na pytanie: Czym jest sztuka, a czym życie?

Przeważnie zawsze staram się zacząć od okładki, a więc tutaj jakąś postać, która na moje oko trzyma jakieś drzwi. Drzwi do innego świata, może drzwi do tytułowego Kawonu? Bardzo możliwe.
Czytałam tą książkę w formie elektronicznej, w drodze do pracy i do domu, literówek się nie dopatrzyłam, więc nie mam zastrzeżeń co do samego wydania. Może nieco raziło mnie to, że tytuły rozdziałów, były inną czcionką, wiele różniącą się od tej, w której była treść. Jakoś to... nie pasowało do siebie, gryzło się nawzajem. Okładka bardzo fantastyczna, mnie jakoś szczególnie nie zachwyciła.

Co do samego Pana Tomasz - zdążyliśmy odbyć pewną konwersację ni to na temat poglądów, ni to ot tak. Zauważyłam podczas tej krótkiej rozmowy, że pisarz jest zdeterminowany, twardo pilnuje swoich racji, stanowisk na dany temat, poglądów. W tej książce poniekąd widać było troszkę samego autora, jednakże Maszynopis z Kawonu nie należy do najprostszych powieści do odbioru. Sam styl, jakim poeta się posługuje, jego neologizmy czasami potrafią nas tak zakręcić, że musimy się dosłownie zatrzymać i przeczytać raz jeszcze i pomyśleć, co to znaczy, np "Tromtadrata barw".
Spotkacie tutaj plastyczne opisy, które formułują się w naszych głowach, mnogość środków stylistycznych czy też poetyckich. Jednak jak wspomniałam wyżej nie jest to lektura dla wszystkich. Nie wszyscy ją zrozumieją i jest jeszcze bardziej pokręcona niż słynna powieść Bułhakowa - Mistrz i Małgorzata, naprawdę. Mi samej było ciężko pewne rzeczy pojąć, ale to raczej nie zdziwi autora. Jestem pewna, że po krótkiej wymianie zdań był pewny mojej opinii. Nie ma przypadków - tak jak Nic nie zdarza się dwa razy, prawda?

Kolejną, bardzo istotną sprawą jest to, że książka jest niezwykle chaotyczna. Przeskoki, które nie pozwalają iść spokojnie czytelnikowi dalej, tylko się zatrzymać i chwilę pogłówkować. Przecież jak to możliwe? Jednak i tak wszystko ma swoją logikę, swój czas.
Autor sprytnie nami manipuluję, raz po raz pomagając nam w interpretacji, lub skutecznie przeszkadzając w zrozumieniu całości. Sprytnie, ale niestety wiem, że wielu czytelnikom taki zabieg po prostu przeszkadza. Zaletą tego wszystkiego jest to, że pisarz się wyróżnia na tle innych autorów, bo napisał coś innego, niezwykłego, nieporównywalnego do pozostałych. Uważam też, że autor ma wyobraźnię bez granic, dzięki której mógł napisać Maszynopis z Kawonu.

Jestem nadal trochę w szoku, jak to wszystko się skończyło. Nie tego się spodziewałam, a raczej nie wiedziałam, czego się spodziewać. Tak brzmi to lepiej i jest właściwe. Nie wiedziałam, co dostanę od Pana Tomasza - to było jak wejście na pole pełne min i tak jak w Saperze, albo przejdę fartem, lub wdepnę w bombę. Mimo wszystko uważam, że fajnie skroił postacie - mimo iż praktycznie mało co o nich wiemy, a większość z nich pojawia się na chwilę. Jednak też smutnym faktem jest to, że recenzowana lektura może nudzić... i to bardzo.

Sama czytając tę pozycję sporo się nagłówkowałam, mrużyłam oczy zastanawiając się o co tak naprawdę w tym chodzi. Robiłam oczy wielkie jak nie wiem co, bo byłam w szoku, bo to, co przeczytałam było dla mnie wręcz szokujące. I tak, mówię o tej dziewczynce...

Od razu wspomnę po raz drugi, że jest to lektura tylko dla odważnych. Ponieważ Ci, którzy czytają zwykłe powiastki - no cóż, to może nie trafić w ich gust, a może bardzo zniechęcić do dalszej lektury i spowoduje to nic innego, jak pozostawienie jej nie czytanej. Jednak chyba znajdują się wyjątki, które lubią czytać coś, co jest inne, niszowe, przeznaczone tylko dla wąskiego grona odbiorców, a zauważyłam to po Book Tour'ze gdzieś w sieci. Fajnie, że zbierają się takie osoby na odwagę i czytają. Ja byłam bardzo ciekawa tego, co przyniesie mi książka, jednak nie stawiałam żadnej poprzeczki, więc nie miałam prawa się zawieść. Od początku czułam, że ta lektura będzie jedną wielka zagadką, trudną do rozgryzienia i nie myliłam się.

Przepraszam, za tak chaotyczną recenzję, ale nie jestem w stanie zebrać myśli w całość, nie potrafię ubrać słów tak, by oddały to, co myślę o tej książce, więc niech zostanie, tak jak jest. Mimo wszystko powtórzę ostatni raz: TYLKO DLA ODWAŻNYCH CZYTELNIKÓW. 

Dziękuję autorowi, Tomaszowi Kowalczyk za udostępnienie e-booka (klikając w zdjęcie przeniesiesz się do strony autorskiej pisarza)