Miejsce - potrafi łączyć jak i rozdzielać..

Czytałam dość sporo dość pozytywnych recenzji na temat tej serii, nie powiem, bo byłam strasznie ciekawa własnych odczuć. Dwie części dostępne już w Polsce, trzecia ma ukazać się latem.. Tylko czy książka, która wydawała się naprawdę super - faktycznie taka była? Chcecie poznać moją opinię? Zapraszam. ;) 

Kathryn Taylor - niemiecka autorka romansów. Jest szczęśliwą żoną i matką. Pisanie to jej główne zajęcie i pasja. Znana również z cyklu Barwy miłości.

Kathryn Taylor - Powrót do Daringham Hall #1

Ben Sterling - bogaty i przystojny biznesmen. Pewnego dnia dowiaduje się, że jego matka była żoną dość bogatego mężczyzny, który jest jego ojcem - a tak naprawdę go nie zna. Chce się na nim zemścić i wykupić całą posiadłość. Gdy jest w trakcie podróży, zostaje okradziony, pobity i zostawiony na pastwę losu. Ratuje go Kate, początkowo biorąc go za włamywacza. Czy Kate, jako samotna Pani weterynarz, ulegnie swojemu podopiecznemu, którym się zajmuje? Czy powstrzyma go, przed dokonaniem zemsty na własnym ojcu? 

I znów biegnę z pochwałami do wydawnictwa Otwartego. Prześliczna okładka! Ma w sobie coś, co.. hipnotyzuje. Coś co przyciąga i nie będę kłamać, gdyby nie pozytywne recenzje i okładka, nawet nie spojrzałabym na tą powieść, a raczej całą trylogię. Często się wypieramy, że okładki nic nie znaczą, ale jak często kłamiemy - nie zdajemy sobie z tego sprawy. Często grają kluczową rolę, ale NIE ZAWSZE. Tutaj jestem oczarowana i muszę przyznać, że jest lepsza od okładki Collide i Pulse. Jedna z najładniejszych w tym roku. ;) 

Co do samego wydania również nie mam zastrzeżeń. Brak jakichkolwiek literówek, czcionka idealnie dopasowana do wzroku czytelnika. Wszystko zapięte na ostatni guzik. 

" - Ty może nie masz, dupku. Za to my mamy - powiedziała i tak mocno uderzyła go pięścią w brzuch, że aż jęknął zaskoczony."

Z autorką spotykam się po raz pierwszy. Jak wiecie, dwie poprzednie pozycje, to był istny wulkan emocji, podczas czytania, a tutaj.. Zabrakło tej karuzeli uczuć. Zabrakło przyspieszonej pracy serca. Nawet rumieńce nie wyszły na mojej twarzy i nie wiem, czy to przez autorkę, przez jej styl czy też ja jakoś źle odebrałam powieść. Muszę przyznać, że choć autorka posługuje się prostym, rzecz można banalnym językiem to.. nudziłam się. Przez pierwsze kilkadziesiąt stron, nie było kompletnie nic ciekawego. Miałam ochotę odłożyć tą książkę i pokazać jej gdzie raki zimują. Jednak przemogłam samą siebie, zawalczyłam i przeczytałam ją w całości. Powiem Wam, że po iluś tam dziesiątkach stron, coś zaczęło się dziać i zapaliło się światełko w tunelu, że jednak będzie dobrze, że dobrze postąpiłam czytając dalej. Styl autorki nie jest męczący, tylko na początku nie stworzyła akcji. Owszem, coś się dzieje, ale nic takiego, co mogłoby mnie porwać w wir zapomnienia. 

"To wszystko nie zmieniało jednak faktu, że czuła wielki ból. Nie chciała tego, ale tęskniła za nim. Czasem tak bardzo, aż wydawało jej się, że nie wytrzyma już dłużej bez niego ani minuty."

Przechodząc stopniowo do bohaterów. Nie jestem w nich zakochana, zauroczona i tym podobne. Są to dobrze wykreowane postacie, które mają duszę. Było ich tam trochę, tych bohaterów, aczkolwiek chyba najbardziej to polubiłam Kate. Jest weterynarzem o złotym sercu i to jej złote serce podbiło moje. Wydaje się taka niewinna i bezbronna, taka.. wręcz nieśmiała.. przynajmniej na początku. Zaś co do Bena, to... agrr. Nie wiem, czy Wy go strawicie, ale mnie przeokropnie drażnił. Nie wiem, jak Kate mogła go lubić. Ja bym takiego delikwenta trzasnęła patelnią, to by sobie zaraz wszystko przypomniał. A szczególnie napad na niego, chyba najbardziej ze wszystkich scen w książce mi się podobał. Ci, którzy czytali, wiedzą o co mi chodzi, a Ci, dla których jest to zagadką, proszę, zacznijcie czytać, chociażby dla tego właśnie momentu. 

"- Cholera! - Ben łapał się właśnie za czoło, gdy Kate weszła do salonu. Najwyraźniej stał za drzwiami, a ona go nimi uderzyła.

- Przepraszam! - wyjąkała, nie mogąc oderwać od niego spojrzenia, bo musiała się najpierw przyzwyczaić do jego widoku."

Powieść podzielona na rozdziały, nie ma tutaj wydźwięku na danego bohatera, a i warto wspomnieć, że autorka nie skupia się tylko i wyłącznie na wątku Bena i Kate, za co serdecznie dziękuję, bo nudno by było gdyby nie inni bohaterowie, chociażby cokolwiek w najmniejszym stopniu.
Opowiada o czystym przypadku, zbiegu okoliczności, a przede wszystkim o MIEJSCU, który łączy i rozdziela, więc chociażby z tego powodu zachęcam Was do lektury.

Owszem, były jakieś malutkie fragmenciki, które wywołały coś podobnego do szybszego bicia serca, czy tej guli w gardle, podobnie jak przy serii Gail McHugh, jednakże to była tylko namiastka. Nie czytało mi się źle, ale mogłoby być w niej więcej uczuć, emocji. Przez tego brak, sprawia, że lektura jest nieco naiwna, za lekka. Jednak brakowało mi tych uczuć. Liczę, że druga część okaże się nieco lepsza. Przeczytałam ją w kilka lekcji w jeden dzień. Więc nie wymaga ona zbyt wiele czasu. ;)

"Zacisnął pięści i mocno zamknął oczy. Całe jego życie było kłamstwem. Od samego początku. Nie był tym, kim myślał."

Reasumując miło spędziłam czas przy lekturze, ale nie jest to jakaś wybitna książka. Nie wyróżnia się niczym od Young Adult i uważam, że zdanie na okładce, przynajmniej do tej części nie jest zbytnio adekwatnego, ale to może tylko moje zdanie.. No cóż, przeczytajcie i zobaczcie sami. Chyba, że już czytaliście? Macie już wyrobione zdanie na jej temat?Ja polecam, na zabicie czasu jak najlepsza, tym bardziej, że nie jest zbyt długa. ;)

Książka bierze udział w wyzwaniu: 

52 książki w 2016 roku: 37/52 

Czytam, ile mam wzrostu: 2,0 cm