13 listopada 2015 roku..

Ten dzień na pewno na długo zostanie w naszej pamięci. Paryż został zaatakowany. Z rąk oprawców zginęło 129 osób, a 350 jest rannych. Sprawcy przyznali się, są z Państwa Islamskiego. 

6 ataków, co najmniej ośmiu terrorystów. Brzmi groźnie, prawda? Sama tak jak i większość ludzi nie potrafię zrozumieć.. Dlaczego? Francja nie została obojętna, zbombardowała stolicę Państwa Islamskiego, ale w najmniejszym stopniu się nie dziwię. 

Piątkowy wieczór, jak to się mówi "weekendu początek".. Jednak nie dla każdego. Ten dzień zostanie w ich głowach do końca życia. Będąc na meczu, na koncercie, czy po prostu świętując ważny dzień lub tak po prostu spotkanie się z przyjaciółmi, będzie od teraz najgorszym dniem w historii..

Nie dziwne, że są w stanie wojny, ja też bym się wkurzyła, wręcz szewska pasją by mnie ogarnęła, gdyby w moim państwie zginęło tyle BEZBRONNYCH osób. Gdy moje myśli nie są niczym zajęte to właśnie myślę o tych, co zginęli. O ich rodzinach, bliskich.. Na płacz mi się zbiera. W poniedziałek w szkole uczciliśmy minutą ciszy zamordowanych. 

Nie mam zamiaru wstawiać zdjęć, bo na pewno widzieliście ich już tłumy, to w telewizji, to w internecie czy gazetach.. Znaczy jakieś na pewno się pojawią, ale bardzo niewiele. Zauważyłam, że na facebook'u pojawiła się możliwość ustawienia na swoim zdjęciu profilowym flagi Francji.. Może nie jest to jakiś zły sposób, lecz jak dla mnie taki.. no dziwny. Nie którzy zrobią to tylko dlatego, żeby się pokazać, że wiem o co chodzi, a może być bardzo mała część tych, którzy naprawdę cierpią, bo czuję smutek i żal wraz z Francuzami. 

Jak wiecie, wszyscy byli zaskoczeni. Mamy nawet relację Pani Ewy z Warszawy, która była wraz z przyjaciółką w dniu wybuchu tego zamachu:

"Do Paryża przyjechałam na weekend z przyjaciółką. Pierwszy raz udało nam się wyjechać na Paris Photo. Zjechałyśmy się tu - ja z Warszawy, ona z Holandii. Wynajęłyśmy pokój koło Plac de Republique, żeby być blisko kulturalnego życia. O godzinie 21 wyszłyśmy na spacer uliczkami Paryża... Doszłyśmy tylko do rogu ulicy. Koleżanka dostała smsa, że coś się dzieje. A potem, zobaczyłyśmy to. 

Ujrzałyśmy grupę biegnących młodych ludzi. Szturmowali drzwi do kawiarni. Na twarzach mieli strach. Jedna z osób histerycznie krzyczała. Cofnęłyśmy się, ruszyłyśmy w drugą stronę. Jednak tam też była grupa uciekających w panice ludzi. Z piskiem opon zatrzymał się obok nas samochód. Kierowca - młody chłopak - krzyknął do nas, że mamy uciekać, że strzelają do ludzi, że musimy się ukryć. Przez chwilę zamarłam w bezruchu. Nagle otworzyły się drzwi sąsiedniej knajpy i jej pracownik zaczął zagarniać ludzi do środka. Pobiegłyśmy tam. Uciekłyśmy przed strzałami.

Dopiero w środku miałyśmy możliwość zorientować się w sytuacji. Zaczepiłam osobę która sprawdzała na telefonie informacje, dowiedziałam się o zamachach i zakładnikach. 

W knajpie ludzie udawali normalność, pili gadali, ktoś obchodzi urodziny. Bali się, to oczywiste, ale chcieli rozładować stres. Pomagał barman, który mimo całego horroru dookoła próbował żartować. 

Po chwili rozdzwoniły się telefony od tych którzy siedzieli przed telewizorami i mieli więcej informacji. Dowiedzieliśmy się więcej o sytuacji. O tym, że wokół wciąż umierają ludzie. Od teraz każdy siedział już tylko z telefonem w ręku, sprawdzając co u przyjaciół. W tle było słychać tylko radiowozy i karetki. "

źródło: FAKT24.PL

Jestem przekonana, że piątek 13stego, Francji zostanie na długo w pamięci, a i o tym powinny pisać podręczniki do historii, znaczy powinni umieścić o tym zamachu chociażby najmniejszą adnotację bo.. bo to jest ważne. 

A teraz pytanie.. Jesteście w stanie sobie wyobrazić, co by było gdyby to pojawiło się w Polsce? W naszym kraju? Ja wolę o tym nie myśleć..  I czy dobrym rozwiązaniem będzie wzięcie do siebie uchodźców? Jak nie wiadomo, kto do nas zajedzie.. + kolejnym wielkim znakiem zapytania są Światowe Dni Młodzieży, wszyscy drżą w obawie, że coś może się stać.. Lepiej oby nie. 

Jako, że mam niedaleko do Krakowa i jestem z nim mocno związana, jestem dumna z Tauron Areny i Kładki Bernatka..

Czekam na Wasze przemyślenia.. 

Oraz z szacunku dla Francji, Paryża, uczcijmy minutą ciszy pamięć zamordowanych.. Niech jedna modlitwa od każdego z Nas popłynie do nich..