Najnowszy thriller, który wciąga od samego początku!

Witajcie! 

Dzisiaj chciałabym napisać co nieco o najnowszym thrillerze Guillama Musso. Jak wiecie jestem jego fanką taką chyba na amen w pacierzu. Każda książka napisana przez tego autora daje mi niesamowite wrażenia w czasie lektury, ale i przekazuje wartości, na które warto zwrócić uwagę. Uczy i relaksuje jednocześnie. No, może nie uczy, a upomina nas, byśmy przypomnieli sobie o tym, co ważne w całej naszej bieganinie. 

Cieszę się, że w końcu poznałam jego najnowszą powieść, a i tak do poznania całości jego twórczości nieco mi brakuje. Chyba tylko aż pięciu książek. Nie jest najgorzej. ;) 

Guillaume Musso – pisarz francuski, absolwent ekonomii, z zawodu nauczyciel. Jego powieści sprzedane w nakładzie 20 milionów egzemplarzy, przetłumaczone na 36 różnych języków - robią wrażenie. Dodatkowo jego niektóre powieści zostały zekranizowane. Czego chcieć więcej, prócz kolejnych fenomenalnych powieści? Więcej recenzji dostępnych w zakładce Recenzja A-Z.

Guillaume Musso - Dziewczyna z Brooklynu 

Raphaël jest wziętym pisarzem. Od kilku miesięcy spotyka się z Anną, która pracuje jako stażystka na pogotowiu w paryskim szpitalu, gdzie oboje się poznali. Podczas romantycznej podróży na Lazurowe Wybrzeże Raphaël, którego męczy tajemniczość Anny, przypiera ją do muru pytaniami o jej przeszłość. Po burzliwej kłótni dziewczyna opuszcza ukochanego i wraca do Paryża. Raphaël jedzie za nią. Na miejscu okazuje się, że dziewczyna znikła. Raphaël wraz z najbliższym przyjacielem, emerytowanym inspektorem policji, zaczyna jej szukać. Poszukiwania okazują się dużo bardziej skomplikowane, niż obaj początkowo myśleli. W wyniku prywatnego dochodzenia wychodzi na jaw, że Anna nie jest wcale tą osobą, za którą się podawała. Kobieta znalazła się w wielkim niebezpieczeństwie z powodu swojego udziału w nierozwiązanej sprawie sprzed dziesięciu lat.  

Na okładce widzimy siedzącą na ławce kobietę, która prawdopodobnie jest zapatrzona w budynki, jakie widzi przed sobą. Są one ogromne, więc możemy przypuszczać, że może siedzi gdzieś na ławce i obserwuje otoczenie miasta. Przyznam szczerze, że nie jest to jakaś okładka, która miałaby zawrócić w głowie i przyciągnąć wzrok. Bardziej wzrok przyciąga autor tej powieści niż jej szata graficzna. Co do grzbietu - niezmienny dla wydawnictwa - białe tło i tym razem błękitne napisy. 

Posiada skrzydełka, co jest pożądane dla tak dobrych książek, ale i ogólnie bo jest to dodatkowa ochrona przed urazami i zagięciami rogów nawet jeśli ktoś nie chciał ich zrobić. Na jednym z nich przeczytamy fragment książki, a na drugim kilka słów o autorze. 

Co do wydania, gdzieś tam się przytrafiły jakieś drobne literówki, ale nie zwracałam na to szczególnej uwagi. Uwaga! Wiem, że niektórym białe strony przeszkadzają, a tu takie niestety znajdziecie... Czcionka jest duża, dzięki czemu czyta się dużo łatwiej i szybciej, a odstępy i marginesy zostały zachowane. 

"W pewnym wieku człowiek nie boi się już niczego... z wyjątkiem wspomnień."

Z kolei co do autora... Muszę Wam się przyznać, że tęskniłam za piórem Musso ogromnie. To nic, że niespełna miesiąc temu czytałam jego powieść - Papierowa dziewczyna. To naprawdę nic. Bowiem pióro tegoż autora jest dla mnie po prostu magiczne. Dosłownie i w przenośni. Za każdym razem wiem, czego mogę się spodziewać po jego lekturach, a autorowi i tak za każdym razem udaje się mnie czymś zaskoczyć. Tutaj również mu się udało, ale czym? O tym już za moment. 

Widać, że warsztat Musso jest wręcz perfekcyjny. Wie, czym ugodzić czytelnika, by nie mógł oderwać się od lektury. Za każdym razem przekazuje nam nie tylko kawał dobrej książki, z reguły thrilleru, ale i pewne wartości, nad którymi warto się zastanowić. 

Styl, jakim się posługuje autor jest na tyle lekki, przyjemny, że chciałoby się poznać całą historię w ciągu jednej chwili, ale tak się nie da. Nasze oczy i umysł nie podążają tak szybko i niestety chcąc czy tez nie, musicie zainwestować w dwie, trzy lub cztery godziny na poznanie "Dziewczyny z Brooklynu". Inaczej będzie Wam bardzo ciężko oderwać od tej świetnie napisanej historii. 

Raphaël jest postacią, do której tak naprawdę... nie mam nic. Czułam do niego zwykłą obojętność, chociaż gdy przeczytałam o jego zawziętości - ucieszyłam się. Nie jest to bezbarwna postać, która nie wyróżnia się niczym szczególnym. Jest to inteligentny facet, który jak każdy człowiek popełnia błędy i zasługuje na drugą szansę. 

Z kolei Anna to postać o wiele bardziej skomplikowana. To, co uczyniła w przeszłości jest dla nas jedna wielka zagadką i nie jesteśmy w stanie wszystkiego rozszyfrować od razu. To tylko i wyłącznie potęguje naszą ciekawość i popycha dalej do czytania następnej strony, kolejnej i jeszcze jednej aż do ostatniej kropki. 

Uważam, że autor wykreował tutaj dość dobre postacie, które są o dziwo z krwi i kości, a zawsze czytając Musso można było się spodziewać czegoś fantastycznego, nierealnego. Tutaj nastąpiło pierwsze zaskoczenie, chyba największe - jak tak teraz sobie myślę. Polubiłam tę dwójkę, ale żadne z nich nie zyskało mojej sympatii, o której mogłabym co nieco wtedy napisać. 

"Książki nie są dziećmi.
Książki mają pewną szczególną cechę, która graniczy z magią: są przepustką do innego świata. W trudnych chwilach mogą stać się źródłem siły."

Cieszę się, że nie zmienił się sposób podzielenia rozdziałów i cytatów do każdego z nich. Bowiem są one pewnymi mądrościami, nad którymi warto jest się na moment zatrzymać, przemyśleć. Wiem, że nie każdy skupia na tym swą uwagę, ale uważam, że jest to równie ważne co sama powieść. Jeśli czytamy między wierszami niejednokrotnie autor pokazuje nam nad czym warto się zastanowić, co robić tak a nie inaczej, czy też pokazuje konsekwencje naszych zachowań. 

Emocji tutaj było ogrom - czytając nie mogłam usiedzieć spokojnie, ciągle te emocje jakoś na mnie oddziaływały. Przeżywałam te straszne chwile z bohaterami i chciałam ich jakkolwiek wesprzeć, ale wiecie sami, że się nie da... :( 

Autor raz po raz zarzuca nas tajemnicami z przeszłości, o których nawet byśmy nie pomyśleli. Nie są one pozytywne, a wręcz przeciwnie. Zmieniają ogromnie świat bohaterów, a oni muszą sobie z tym wszystkim poradzić... 

Musimy ścigać się z czasem, tajemnicami z przeszłości by uratować kogoś, dotrzeć na czas. Jest to niewątpliwie emocjonalny rollercoaster, ale nie miłosny, jak to zwykle bywało w moim przypadku. Tutaj walczymy na śmierć lub życie... 

Musso nie był by sobą gdyby nie zabrał się za tematy ciężkie do omówienia. Nie chcę Wam zdradzać dokładnie co to jest, by nie streścić Wam fabuły. Mimo wszystko wiedzcie, że zabierając się za recenzowaną lekturę nie będzie to lekka i przyjemna przygoda ze względu na tematykę, problemy jakie tutaj występują. Z jednej strony to dobrze świadczy o autorze, bo nie boi się takich tematów i świetnie o nich pisze, a z drugiej strony zdaję sobie sprawę, że nie każdy jest w stanie czytać o okropieństwach jakie na świecie mają miejsce i tego nie da się zmienić. Niby się wszystko próbuje zlikwidować, ale to ciężka, Syzyfowa wręcz praca... 

"W swojej największej głębi człowiek jest brutalny, agresywny, ma w sobie popęd śmierci, pragnienie dominacji bliźniego i podporządkowanie go sobie przez upokorzenie."

Reasumując chciałabym Wam naprawdę polecić tę powieść. Bo warto, to jedna z niewielu najlepszych jego powieści, jakie miałam okazję przeczytać.Trudna tematyka, wiele tajemnic, zagadek, wartości o których chce nam przypomnieć autor - są naprawdę potrzebne w tej lekturze. Wierzę, że wielu osobom spodoba się ta lektura. Jeżeli nadal nie przeczytaliście ani jednej powieści Guillaume Musso proponuję zacząć od tej - jest najświeższa i naprawdę dobra. Utrzymana w nieco innym stylu jak to u Musso bywa, mimo wszystko rewelacyjna i naprawdę godna Waszej uwagi. 

A Wy mieliście okazję poznać najnowszą powieść tego autora? Co o niej sądzicie? A może macie w planach? Piszcie śmiało, czekam na Wasze komentarze! :)