Książki, przyjaźń, spadek, a w końcu.. spokój ducha?

Przeglądałam książki, które mogłyby mnie zainteresować i tak ni stąd ni zowąd, zauważyłam tą PEREŁKĘ. Zauroczył mnie tytuł, okładka. Natomiast po raz pierwszy opis nie i chyba to mnie podkusiło by ją pożyczyć.

Chaber - rodzaj roślin z rodziny astrowatych liczący 450 - 550 gatunków, rosnących głównie w Europie i na obszarze śródziemnomorskim.

"- Na długo przyjechałeś? - zapytała nieśmiało, nie odrywając się od niego, jakby się bała, że znowu go straci.
- A co powiesz, jeśli na zawsze?"

Kazimierz Kiljan - urodził się we Wrocławiu, obecnie mieszka w Lubaniu. Jest dziennikarzem, poetą, pisarzem. Jest człowiekiem wrażliwym na piękno, a takich niestety coraz mniej.

Kazimierz Kiljan - "Bukiet chabrów"

Jak pewnie się domyślacie, głównym temat będzie to, o czym wcześniej napomknęłam. Justyna, kobieta po przejściach, fascynuje się światem książek. Co jakiś czas, wstępuje do antykwariatu, który prowadzi w sędziwym wieku - Pan Karol. Bohaterka traktuje antykwariusza jak swojego przyjaciela i zawsze donosi mu jego ulubione pączki. Ma również najlepszą przyjaciółkę Agatę, a później jeszcze Monikę. Czy będzie w stanie zapobiec temu, co spotka jedną z nich? W co wtajemniczy ją Pan Karol? Czy przeszłość znów się upomni? I jak zakończy się historia Justyny?

"To wówczas, zaraz po poznaniu Marcina, poczuła w sercu owo dziwne uczucie, którego doświadczała teraz.[...] A jak będzie z tą znajomością? - zastanawiała się z zatroskaniem."

Przechodzę teraz do najważniejszej części recenzji. Moje zdanie. Jak wspominałam, zaciekawiła mnie okładka i tytuł, co wbrew pozorom nie w moim typie jest takie powierzchowne ocenianie książki. Jednakże, opis z tyłu książki, nie jest interesujący, wręcz taki zwyczajny. Może to on mnie przekonał po części? Nie wiem, ale jestem z siebie dumna, że mogłam przeczytać taki skarb. Nieuniknione jest to, że będę musiała ją mieć w swojej biblioteczce. Bo jest wręcz wspaniała. Idealnie wręcz opisane przeżycia, podziw, zachwyt bohaterki jest opisany. Bezbłędnie - po mistrzowsku. Może nie jest to książka strikte o miłości. Ale wątek jest zachowany. Bardzo podoba mi się determinacja, szacunek do starszej osoby, a mianowicie Pana Karola. Troska o jego zdrowie, oczywiście jest to bezinteresowna pomoc. Chciałabym poznać taką kobietę w swoim realnym życiu. Byłaby idealną przyjaciółką - niewątpliwie. Napisana jest łatwym językiem, niesamowicie wciągająca, że nie można się od niej oderwać. Podzielona na rozdziały, dialogi są, bez nadmiaru, ale też ich nie brakuje.

"- Wygląda pan coraz lepiej. To powód do radości. A teraz proszę odpoczywać. Wpadnę jutro i być może przyniosę panu pączki."

Kończąc, jedna z najlepszych Perełek, którą polecam każdemu. Nie ma w nich treści nie zrozumiałych, więc przeznaczona jest dla każdej grupy wiekowej. Wyśmienita książka po stokroć polecam! :)