WYWIAD Z ADRIANĄ RAK!

Witajcie! 

Dzisiejszy dzień jest dla mnie szczególnie ważnym. Z dwóch powodów. Po raz pierwszy robię u siebie na blogu wywiad. A po drugie, robię wywiad z kimś dla mnie bardzo ważnym. Adrianą Rak - debiutantką, która jest nie tylko początkującym pisarzem, ale i blogerem, a co najważniejsze - moją najlepszą przyjaciółką. Dlatego starałam się, by ten wywiad wypadł dość dobrze. Starałam się zapytać Adrianę o istotne rzeczy, o których myślę, że chcielibyście wiedzieć. A więc... Zaczynamy. Gotowi na poznanie autorki? 

[Skrót TMS - Tylko magia słowa; AR - Adriana Rak]

TMS: Gdybyś miała złotą rybkę, która spełni Twoje trzy życzenia, to o co byś ją poprosiła? 

AR: Gdybym tylko miała taką możliwość poprosiłabym o zdrowie dla całej mojej rodziny, szczególnie tej najbliższej, a także spokój – dzięki temu reszta sama by się ułożyła.

  

TMS: Trwają prace nad Twoją drugą książką, Marokańskie słońce. Jej fragmenty można przeczytać na twojej stronie na Facebook’u. Opowiesz coś o niej? 

AR: Jasne, ta książka z pewnych względów jest mi szczególnie bliska. Opowiada ona o losach Polki i Marokańczyka, którzy zakochali się w sobie bez pamięci. Każdy kolejny rok spędzony razem uświadamia im jednak, że różnice kulturowe, jakie są między nimi, odbierają im pełnie szczęścia. Wychowani w dwóch różnych światach, są przyzwyczajeni do pewnych rzeczy, czy sytuacji i ciężko im, nawet w imię miłości, zmienić się diametralnie, bowiem oboje uważają, że byłaby to czysta hipokryzja z ich strony. „Marokańskie słońce” jest więc jedną z tych historii, która jasno pokazuje, że czasem miłość to za mało aby móc być razem. Niestety.

TMS: Planujesz kolejne powieści? A może już je piszesz?

AR: Tak, aktualnie pracuję nad drugim tomem Uwikłanych, a w międzyczasie spisuje jeszcze moją czwartą książkę, której roboczy tytuł to „I (nie) ślubuję Ci”.

TMS: Kiedy narodziła się Twoja miłość do książek? 

AR: W dzieciństwie. Z tego, co pamiętam, odkąd nauczyłam się pisać i czytać, chętnie sięgałam po najróżniejsze książki. Będąc dzieckiem, najczęściej sięgałam po bajki i baśnie. Teraz zdecydowanie bliżej mi do kryminałów i powieści historycznych, które kocham z całego serca.

TMS: Czy pisząc swoją książkę utożsamiałaś się z bohaterami?

AR: Nie, nigdy, ponieważ uważam, że nie jest to normalne. To jasne, że niektóre cechy charakteru, czy sytuacje, w jakich znaleźli się bohaterowie, są mi znane, ale nigdy nie napisałabym książki, w której bohater byłby podobny do mnie. To byłaby chyba najnudniejsza książka świata ;-)

TMS: Który ze znanych autorów jest twoim ulubionym? 

AR: Zdecydowanie Fiodor Dostojewski. Kocham każdą jego książkę i większość z nich przeczytałam po kilka razy. „Zbrodnię i karę” uważam za najlepszą książkę wszech czasów, tak samo zresztą, jak i „Biednych ludzi”. Gdybym jednak miała wskazać współcześnie żyjących autorów, to byłaby to pani Edyta Świętek, która jest moją ulubioną polską autorką, a także Ilona Gołębiewska, która co prawda nie ma jeszcze takiego dorobku literackiego, jak pani Edyta, ale wszystko przed nią.

TMS: Co jest twoją inspiracją do pisania?

AR: Zapewne zabrzmi to banalnie, ale moją inspiracją są ludzie i ich historie. Czasem ci zwyczajni, prości ludzie mają tak wiele ważnych rzeczy do powiedzenia o sprawach, które sami przeżyli, że wielokrotnie jestem w szoku. Życie jednak potrafi zaskakiwać i myślę, że odzwierciedlenie tego zdania znajdzie się w każdej napisanej przeze mnie książce.

TMS: Prowadzisz bloga recenzenckiego – Tajemnicze książki. Jaki gatunek jest twoim ulubionym i najczęściej czytanym?

AR: Wspomniałam o tym już kilka słów wcześniej, ale odpowiem raz jeszcze. Jestem wielką fanką kryminałów, a także powieści historycznych. Z wielką chęcią sięgam także po powieści obyczajowe.

TMS: Gdyby miano zekranizować Uwikłanych – kogo widziałabyś w rolach Agaty i Piotra?

AR: Oj, to trudne pytanie. Nie wybiegam tak daleko w przyszłość, więc nie potrafię odpowiedzieć na to pytanie. Poza tym, obecnie jest wielu wybitnych aktorów w naszym kraju, więc z pewnością nie byłoby to łatwe zadanie.

TMS: Piszesz kolejną, trzecią już powieść. Zdradzisz coś na jej temat?

AR: Trzecią książką, którą zaczęłam pisać jest drugi tom Uwikłanych. Niestety nie będę niczego zdradzać, bo nie chcę zabierać nikomu niespodzianki, ani niczego niepotrzebnie spolerować. Mogę jedynie zapewnić, że emocji i zaskakujących zwrotów akcji na pewno nie zabraknie.

TMS: Czy masz w głowie pomysły na kolejne książki?

AR: Nie, szczerze mówiąc nie. Na ten moment skupiam się na dokończeniu historii Uwikłanych, a także na mojej czwartej książce i myślę, że póki co to wystarczy.

TMS: Czy kiedykolwiek myślałaś, że będziesz pisarką?

AR: Pisarka to może zbyt wielkie słowo dla określenia mojej osoby, jednakże jeśli mam być szczera, to odkąd tylko sięgam pamięcią, wiedziałam, że będę pisać książki. I jak widać, moja intuicja nie myliła mnie.

TMS: Jak to jest pisać książkę? Jakie to uczucia? Z jakimi trudnościami borykałaś się przy tworzeniu swoich papierowych dzieci?

AR: Myślę, że największy problem miałam z tym, jak potoczą się losy moich bohaterów. Niby miałam zaplanowane wcześniej każdy ich ruch i wiedziałam, jak skończy się ich historia, to jednak – w momencie w którym usiadłam do pisania – sprawy nabrały zupełnie innego kształtu i wiele rzeczy napisałam zupełnie inaczej, niż planowałam. Uważam więc, że najtrudniej jest nad tym wszystkim zapanować – nad tekstem i nad bohaterami. Pisanie książek jest jednak dla mnie ogromną przyjemnością, więc takie trudności mimo wszystko nie przytłaczają mnie.

TMS: Opowiedz o sobie w trzech, pięciu zdaniach.

AR: To chyba najtrudniejsze pytanie, a raczej zadanie spośród wszystkich. Nie umiem i nie lubię o sobie rozmawiać. Uważam, że jestem nudną osobą, prowadzącą zwyczajne życie, jak miliony innych osób na świecie.

TMS: Jak zareagowałabyś na to, gdybyś przyjechała do obcego miasta, a ktoś rozpoznałby cię i poprosił o autograf?

AR: Nie jestem celebrytką i raczej nigdy nie będę, więc kwestia autografów jest chyba jasna. Nie chcę i nie będę ich rozdawać, bo też nie uważam, aby były one potrzebne. Chętnie jednak złożę dedykację, a przynajmniej postaram się napisać coś mądrego w swojej książce, każdemu kto mnie o to poprosi.

~~~~~~

 

Jak narazie, to koniec. Mam jednak w planie jeszcze kiedyś podpytać Adrianę o kilka rzeczy, specjalnie dla Was. A może Wy chcecie ją o coś zapytać? Śmiało piszcie w komentarzu, a ja poproszę ją by Wam odpowiedziała. :) 

Jak Wam się podobało? Wiem, to jest kiepskie na pewno, bo to moja pierwsza akcja tutaj, ale mam nadzieję, że nie ostatnia. 

Mam nadzieję również, że się Wam dobrze czytało i dowiedzieliście się co nieco o Autorce i jej planach. Niebawem na blogu, bo jeszcze w tym tygodniu pojawi się ZAPOWIEDŹ, która jest już do przeczytania na blogu autorki, Tajemnicze książki [KLIK].

Do tygodnia czasu, ewentualnie do dwóch pojawi się na blogu oraz na fp bloga rozdanie i konkurs, gdzie będziecie mieli okazję zdobyć debiutancką powieść pt.:"Uwikłani". 

Ze swojej strony chciałam raz jeszcze podziękować Adzie za możliwość udzielenia wywiadu, za szybkie odpowiedzenie na moje pytania i za cierpliwość. :) Oraz za to, że po prostu jest. Życzę Ci wielu wolnych chwil, w których wena będzie cię przepełniać. 💖

PRZYDATNE LINKI: 

- FP bloga Tajemnicze książki: KLIK

- blog autorki Tajemnicze książki: KLIK

- grupa fanowska na FB: KLIK

- FP autorski Adriana Rak autorka: KLIK

- link do listy miejsc, gdzie można kupić e-book oraz wersję papierową "Uwikłani": KLIK

- "Uwikłani" na Lubimyczytać: KLIK

Poniżej Autorka we własnej osobie;

Fotograf: Fotonika - Weronika Styn