Łukasz Modelski - Rok w PRL. Codzienność na kartki

Dzień dobry, 

Przychodzę dzisiaj do Was z krótką opinią reportażu, jaki miałam okazję przeczytać końcem kwietnia. Dotyczy on PRL-u, okresu, który od zawsze mnie ciekawił. 

Łukasz Modelski - Historyk z wykształcenia i dziennikarz z zawodu. Studiował w Warszawie, Poitiers i Paryżu. Obecnie zastępca redaktora naczelnego magazynu „Twój Styl”.

Łukasz Modelski - Rok w PRL. Codzienność na kartki 

Sztuka życia w PRL. Kiedyś to były czasy? Witajcie w PRL – kraju wiecznego niedoboru, gdzie nawet pieniądze są bez znaczenia, jeśli nie masz odpowiedniej legitymacji, talonu lub kartek. Tu wszystko trzeba upolować, wystać, zdobyć lub zorganizować. Łukasz Modelski, historyk i dziennikarz, zabiera nas w podróż do czasów, gdy półki sklepowe świeciły pustkami, a luksusem mogła się okazać... puszka śledzi. Wejdź do świata „przejściowych trudności” pełnego niedoborów, przestojów, a nawet błędów i wypaczeń. Świata, w którym „eksport wewnętrzny” miał ratować przed bylejakością, a skargi można było wpisywać do specjalnej książki – choć nikt ich nie czytał. Jak radzono sobie w rzeczywistości, w której absurd szedł pod rękę z propagandą? Przygotuj się na podróż do epoki, w której życie było sztuką przetrwania! Łukasz Modelski w błyskotliwy i prowokujący sposób odsłania prawdziwy obraz PRL – takiego, jakim go pamiętamy, i takiego, jakim chciano, byśmy go zapamiętali. Ile z tamtego świata wciąż jest w nas?

Okładka przedstawia zdjęcie z okresu PRL-u, widzimy typowy dla tamtych lat samochód taxi, popularną pralkę (wiecie, że w domu rodzinnym rodzice mają pralkę i wirówkę z tamtych czasów? Jeszcze działające!). Jest matowa, ze śliskimi dodatkami, czarno-biała, z dodatkiem szarości. Czyli taka, jak określany był tamten czas, poszarzały. Ma skrzydełka, które zapewniają dodatkową ochronę przed uszkodzeniami mechanicznymi, na jednym z nich przeczytacie kilka zdań o autorze. Stronice są kremowe, czcionka wystarczająca dla oka, wersy i marginesy mają zachowaną odpowiednią odległość. 

Książka podzielona jest na pory roku i osobne rozdziały, zaczynające się datą, wydarzeniami. Okraszona jest również czarno-białymi fotografiami. Podoba mi się to urozmaicenie, bardziej zapada w pamięć. Jestem ciekawa, czy spodoba się mojemu tacie, bo to, że ją przeczyta - jestem pewna. 

Jest to moje pierwsze spotkanie z piórem autora, nie wiedziałam, czego dokładnie się spodziewać. Jest to reportaż, a więc nie zwykła powieść obyczajowa. Mamy powrót do przeszłości, który w prostych słowach przekazany, możemy sobie zwizualizować. Nie tylko codzienność, kartki, polityka czy kultura. Modelski przybliża nam nawet i dokładniej, co się działo w danym roku, jakie było ważne wydarzenie i jak wpłynęło ono na ludzi. 

Jedyne, co bym zmieniła to chaos. Mamy wielki misz-masz. W jednej linijce czytamy o polityce, propagandzie, zaś na przykład linijkę niżej o kulturze. Bardziej bym to uporządkowała albo chociaż postarała się to zrobić. 

Wyciągnęłam z niej trochę nowości, bo na przykład nie wiedziałam, że był ktoś taki jak badylarz i czym się zajmował. ;) Myślę, że im młodsza osoba sięgnie po tę lekturę, wyniesie z niej jeszcze więcej. Nie każdy w domu, o ile ma z kim, rozmawia czy rozmawiał na tematy z przeszłości. U nas wiele się o tym mówiło, porównywało, dlatego wiele rzeczy nie jest dla mnie czymś nowym. 

Reasumując uważam, że jest to fajna pozycja, z delikatnym misz-maszem, po którą sięgnąć mogą zainteresowani, ale i również i ci, którzy przeżyli lata PRL-u i chcą sobie "przypomnieć" do tamtych czasów. Może nie spodziewajmy się cudownej książki, ale takiej dobrej - jak najbardziej. 

Za egzemplarz dziękuję