PECHOWA TRZYNASTKA - Trzynaście bajek mojego dzieciństwa.

Moi Kochani! 

Były już piosenki, rzeczy które kocham, nienawidzę, miejsca, które chciałabym kiedyś w swoim życiu odwiedzić. Jednym z pomysłów podanych przez Was, było podanie trzynastu ulubionych ekranizacji. Jednak obawiam się, że to może być za dużo, a ja jak wiecie nie oglądam filmów, by wyłonić z nich aż tyle, które coś dla mnie znaczą. Owszem, kilka takich jest, ale nie aż trzynaście. Dlatego też postanowiłam tą trzynastkę nieco zmodyfikować, otóż przedstawię Wam trzynaście bajek mojego dzieciństwa. Będą to również kilkuodcinkowe, a wiem, że tutaj będzie ciężko wybrać te najlepsze z najlepszych. Bo jest ich dość dużo. Zatem... serdecznie zapraszam!

TRZYNAŚCIE BAJEK MOJEGO DZIECIŃSTWA

1. Różowa Pantera - kojarzycie tą panterę, która była cała różowa? To ona po części myślę, miała udział w tym, żebym polubiła kryminały. Czytać, czy też czasem oglądać. Pamiętam, że zawsze wracając do domu od rodziny Taty, czyli z miejsca, w którym teraz mieszkam, siadałam na łóżku u rodziców w pokoju, włączałam telewizor i zawsze właśnie szła ta bajka. Albo mam tez wspomnienia, że jadłam kolację lub frytki i oglądałam Różową Panterę. Grałam tez kiedyś w grę na komputerze, z udziałem głównej postaci z tej bajki. To takie miłe wspomnienia, ta muzyczka, para-para-para-para-para-para-parapapapapa. Czy jakoś tak to szło. :) 

2. Wilk i zając - rosyjska bajka, która zawsze mnie śmieszyła złością tego większego. Pamiętam, jak byłam w pierwszej technikum i przygotowywałam plakat na Dni Otwarte mojej szkoły z języka rosyjskiego i tam właśnie nawiązałam do tej bajki. W sumie to jeszcze mam gdzieś płytę z kilkoma odcinkami Wilka i zająca. Praktycznie zero słów jak w poprzedniej, ale miłe wspomnienia zostają. "Zającu, ja Ci pokażę!" Muzyka, która też była podłączana do bajek nadal tkwi w mojej głowie. Powiedzcie mi, jak tu nie kochać bajek? Na nich się wychowaliśmy i zostają w naszych głowach chyba do śmierci.

3. Krecik - kolejna bajka, którą mogłam oglądać całymi dniami. Mała czarna kulka której obraz tkwi w głowie mi do dnia dzisiejszego. Znowu bajka, w której nic praktycznie nikt nie mówi. Nauczyłam się milczeć oglądając te bajki, stąd to, że czasami wiem, że lepiej nic nie mówić. :) Powstanie w głównej mierze należy się Czechom, chociaż początkowo to było w Czechosłowacji. Śmiech krecika, jego nieporadność była taka kochana. Uwielbiam tego małego, czarnego stworka. :)

4. Baśnie Braci Grimm - Simsala Grimm: te bajki mogłabym też oglądać na okrągło! One są już chyba nieco młodsze, bynajmniej tak mi się wydaje, ze je oglądałam, jak byłam już trochę starsza. Uwielbiałam i uwielbiam Jojo i Koko. Dwa małe stworki, które mnie śmieszyły, ale i potrafiły skupić na przesłaniu bajki. Mam dwie w swojej kolekcji: Stoliczku nakryj się oraz Bajka o sześciu sługach. Są to bajki bez przemocy, które mogą oglądać te starsze dzieci, czy dorośli ludzie. Przyznam się szczerze, że ostatnio miałam wielką ochotę na bajki i obejrzałam Śpiącą królewnę właśnie z serii Simsala Grimm. Mój chłopak się ze mnie śmiał, ale ja po prostu potrzebowałam powrotu do przeszłości. Przynajmniej miałam ubaw z księcia i jego poezji tak jak Jojo i Koko. :D 

5. Ratunku, jestem rybką! - Ta bajka ma już szesnaście lat, rozumiecie? Zawsze mi się płakać chciało pod koniec tej bajki. Ale to jedna z tych jednoodcinkowych, które podbiły moje serduszko. Fly i jego siostrzyczka wraz z kuzynem idą nad wodę i tam później wszystko się zmienia. Muzyka w tej bajce jest świetna i mam w głowie cały czas piosenkę dziewczyn, z zespołu Creamy - Help Im A Fish. Do tej pory tez pamiętam, jak przychodziłam do mojej koleżanki i jej młodszej o rok siostry, puszczałyśmy sobie ta piosenkę, śpiewałyśmy (a raczej udawałyśmy, że umiemy ją tak świetnie śpiewać), tańczyłyśmy i spędzałyśmy swój czas. Oczywiście połowę z tego wykłócałyśmy się, która jest którą z dziewczyn. :D 

6. Bracia Koala - pamiętam, że zawsze oglądałam ich jak jadłam kolację, lub byłam u sąsiadki, która jest moją kuzynką. Ich przygody też były fajne, no i sporo się różnią od tych, w których nic nie było mówione. Nie ma co się dziwić, jest ona z tych młodszych bajek, więc reżyser miał większe pole do popisu i więcej sprzętów do wykorzystania. :)

7. Pokemony - teraz jest głośno o aplikacji Pokemon Go! Wszystko fajnie, ale ja jakoś nie potrafię przemóc się do łapania Bóg wie gdzie tych pokemonów. Chcę zostawić miłe wspomnienie Asha i jego przyjaciół zarówno w ludzkiej postaci, jak i tych, co siedziały w pokebolach. Pamiętam też, jak były w kinder-niespodziankach albo chrupkach do zdobycia żetony ze zwierzątkami z pokemonów. Kolekcjonowałam je jak szalona. Zespół R zawsze mnie denerwował... Nawet kiedyś ciocia przyniosła mi dwie książeczki o nich, jak mnie pamięć nie myli, tez powinnam gdzieś je mieć. Postaram się to wszystko, co mam, sfotografować i Wam pokazać. :)

8. Teletubisie - wstyd lub nie, ale trzeba przyznać, że będąc małym dzieckiem, przynajmniej tak mówią rodzice - uwielbiam oglądać tą bajkę. Miałam nawet tego granatowego teletubisia w postaci pluszaka. Tylko mu tą antenkę nieco naderwałam. Przeważnie nie mogłam się doczekać momentu, aż pojawi się mój ulubieniec, Pan odkurzacz, który jadł te grzanki. A to dziecko z początku bajki w postaci słońca mnie irytowało... Ale mimo wszystko to bajka mojego dzieciństwa, które kojarzę z pewnych przebłysków, bo to była bardzo dawno temu, gdy jeszcze nie chodziłam do żadnej szkoły, dlatego pamiętam jak przez mgłę. 

9. Gumisie! - Chyba każdy zna tą bajkę! Będąc mniejsza zawsze chciałam mieć taki sok z gumi-jagód i tak skakać jak Gumisie. Dobro zawsze zwycięża, cokolwiek by się nie działo. Każde z osobna tej rodzinki było specyficzne i wspaniałe, pamiętam, jak raz się prawie popłakałam, bo późno wróciliśmy od rodziny i zdążyłam na sam koniec włączyć telewizor. Bo przecież tak bardzo chciałam obejrzeć najnowszy odcinek!

10. Reksio - bajka, do której mam wielki sentyment. Nie dość, że uwielbiałam ją oglądać, to w dodatku miałam małego, biało-czarnego psiaka, którego też nazwałam Reksio. Jednak los nie pozwolił mi się nim długo nacieszyć, żył bardzo krótko, samochód go potrącił, a on tracił siły z dnia na dzień. O ile było smutku i płaczu, bo to była pierwsza śmierć zwierzaka w moim życiu. Do tej pory mam z nim zdjęcia i tkwi w mojej główce. A Reksio jako bajka - chyba nie ma osoby, która by go nie pamiętała! 

11. 101 dalmatyńczyków - uwielbiam wersję animowaną, jak i tą zwykłą. W ogóle uwielbiam filmy z psami! Była też seria z Zakochanym Kundlem, oraz taka jedna bajka, której nie mogę sobie przypomnieć, jak się nazywała... Że tak sobie psiaki chodziły po pasach i śpiewały, może to oni występują w tych bajkach podanych w tym punkcie, nie wiem, już nie pamiętam. I też zawsze chciałam mieć dalmatyńczyka jako psa. W okolicy nie ma, tylko jeden we wsi obok. A są przepiękne te psiaki. 

12. Lilo i Stich - kilka bajek o tych przyjaciołach, którzy są wystawieni na ciężką próbę. Pamiętam, że te bajki poznałam dzięki kuzynce, której jestem wdzięczna, bo to kolejne, które towarzyszyły mi każdego dnia kiedyś. Bo jak już zaczęłam oglądać, to miałam lekkiego zajoba i mogłam tak całe dnie spędzać przed telewizorem oglądając Sticha. ;) 

13. Bob Budowniczy! - Jak ja mogłam sobie o nim dopiero przypomnieć! Przeciez to jedna z bajek, które oglądałam odkąd sięgam pamięcią! Piosenka z bajki znów mi huczy, że mogłabym śpiewać i śpiewać na okrągło - taka ja. Bajka, która chodziła chyba na dobranockę, jak mnie pamięć nie myli. Martha, Bob i te maszyny. Betoniarka zawsze miała moją największą sympatię, czemu? Nie mam pojęcia, tak przyjaźnie po prostu wyglądała. :D 

I to już koniec - nie ma już nic. A to nieprawda! Jest jeszcze tyle bajek, które chciałabym wymienić, a brakło mi już miejsc! Co nie oznacza, że wypisywałam je zgodnie z tym, jak lubię, bo to jest nieprawdą. Pisałam jak przychodziły mi do głowy, a wymienić tez bym chciała Piękną i Bestię, Aladyna i wiele innych, które tkwią we mnie zakorzenione jako wspomnienie z dzieciństwa. Jejku i jeszcze Koziołek Matołek, który ciągle szuka swojego Pacanowa! Tak bardzo uwielbiam tą bajkę! <3

Ale jestem za to bardzo ciekawa, jakie byłyby Wasze bajki, wspomniane w takiej liście? Pochwalicie się nimi, czy ugryziecie się w język bo się wstydzicie? Jak widzicie ja się nie przejmuję, zawsze byłam i jestem szczera, mówię i piszę co myślę i się nie podporządkowuję ku temu, jak ktoś myśli i jak chce. Więc czekam na Wasze propozycje bajek. :) 

Oraz, dodatkowo czekam na kolejny pomysł do odsłony wrześniowej Pechowej Trzynastki. :)  

MIŁEGO DNIA MOI CZYTELNICY, DZIĘKUJĘ ZA ODWIEDZINY! :)