Radykalni. Terror - Przemysław Piotrowski

Dzień dobry, 

dzisiaj chciałam Wam w miarę możliwości najlepiej jak potrafię napisać o książce, która była dla mnie ciężka. Wiem zresztą też, że nie dla mnie. Bardzo długo czekała na to, bym ja przeczytała. Aż w końcu postanowiłam się z nią zmierzyć. Nie było to najprzyjemniejsze spotkanie. Nie było uśmiechu. Nie było szczęścia, radości. Był smutek, niewyobrażalne cierpienie, żal i zdziwienie. Dlaczego? Przeczytajcie sami... 

Przemysław Piotrowski -  Zielonogórzanin, rocznik ‘82. Były dziennikarz sportowy, a potem śledczy w „Gazecie Lubuskiej”. Absolwent Uniwersytetu Zielonogórskiego, studiujący również w Hiszpanii i USA. Kocha podróże i nowe wyzwania. Pasjonat sportu, podróży, geografii i historii. Wychowany na Stephenie Kingu, Grahamie Mastertonie, Connie Igguldenie i Bernardzie Cornwellu. Zadebiutował entuzjastycznie przyjętym thrillerem Kod Himmlera, następnie wykreował mroczny świat w ciężkiej gatunkowo Drodze do piekła. Najnowsza powieść – Radykalni. Terror, pierwsza część cyklu Radykalni – to thriller political fiction, podejmujący niezwykle trudny i kontrowersyjny temat radykalnego islamu.

Przemysław Piotrowski - Radykalni. Terror #1

Masz czterdzieści osiem godzin by uratować czyjeś życie.

Dzień dobry! 

Dzisiaj chciałabym przedstawić Wam pewną książkę, która trochę czasu przeleżała na półce czekając na swą kolej. Ale wiem jedno, że opłacało się ją tyle trzymać.Tak, już tutaj Wam zdradzę, że będzie to lektura godna polecenia. Sama nie wiedziałam, czego się spodziewać, ale okładka przyciągnęła mój wzrok, a opis na tyle zainteresował, że musiałam po nią sięgnąć, koniecznie. Co wyszło z pierwszego spotkania z Andreasem Gruberem? Przeczytajcie sami! 

Andreas Gruber - urodził się w 1968 roku w Wiedniu. Ukończył tamtejszy Uniwersytet Ekonomiczny. Obecnie mieszka z rodziną w Dolnej Austrii. Jest autorem wielu opowiadań i powieści. Aktualnie skupia się na serii thrillerów, gdzie w rolach głównych występują zdziwaczały, aczkolwiek genialny śledczy Marteen S.Sneijder oraz młoda policjantka Sabine Nemez. 

Andreas Gruber - 48 #1 

3 LATA BLOGA!

Witajcie! 

Jeszcze trzy lata temu mając świąteczną przerwę ogromnie się nudziłam. Nie wiedziałam, co ze sobą zrobić, a już od jakiegoś czasu książki mnie przytłaczały. Chciałam o nich mówić, ale nie miałam do kogo. Spowodowało to, że... założyłam bloga. Minęły już trzy lata. Nawet nie wiecie, ile radości dostarczyliście mi przez ten czas. A co najważniejsze - mimo trudności życiowych nie chcę rezygnować. Chcę dla Was pisać i pisać, cały czas jeśli tylko będę mieć chwilę. Ten post będzie może trochę chaotyczny, ponieważ będę chciała zawrzeć wszystko, o niczym i nikim nie pomijając... Trzymajcie kciuki, żebym dziś, w rocznicę mimo późnej pory się nie upokorzyła. :D 

Guillaume Musso - Papierowa dziewczyna

Dzień dobry Moi Kochani! 

Dzisiaj chciałabym napisać Wam kilka słów o książce autora, którego wręcz uwielbiam. Jest to taki pisarz, którego powieści zawsze biorę w ciemno. Czytałam już sporo jego papierowych dzieci i nigdy się nie zawiodłam. Jego powieści zawsze zostają w mojej głowie na dłuższy czas. To takie realne z domieszką fantastyki powieści, w których zakochuję się już od pierwszych zdań. Ale czy zawsze jest tak pięknie, wspaniale, kolorowo? Sprawdźcie sami, czy i tym razem autor powalił mnie na kolana.

Guillaume Musso – pisarz francuski, absolwent ekonomii, z zawodu nauczyciel. Jego powieści sprzedane w nakładzie 20 milionów egzemplarzy, przetłumaczone na 36 różnych języków - robią wrażenie. Dodatkowo jego niektóre powieści zostały zekranizowane. Czego chcieć więcej, prócz kolejnych fenomenalnych powieści? Więcej recenzji dostępnych w zakładce Recenzja A-Z.

Guillaume Musso - Papierowa dziewczyna 

Światło w Cichą Noc...

Witajcie! 

Decydując się na ten egzemplarz nie wiedziałam do końca, czy ją przeczytam. Dlaczego? Ponieważ... nie cierpię świąt. Nie czuję ich. Jednak stwierdziłam, że dam jej szansę. Że może akurat mi się spodoba, że przypadnie mi do gustu. Tym bardziej, że jeszcze nie poznałam pióra autorki i to byłaby najlepsza próba. A więc... kto nie ryzykuje ten nie traci, prawda? 

Dziś Wigilia, a więc życzę Wam wszystkiego, co najlepsze. Dużo zdrowia, szczęścia, pieniędzy na nowe książki, spełnienia marzeń i celów, jakie obierzecie sobie w najbliższym 2018 roku. Chciałabym byście spędzili te dni ze swoimi najbliższymi w klimacie jakiego inni mogliby Wam pozazdrościć. 

Krystyna Mirek - jest autorką powieści obyczajowych, które czytelniczki kochają za wartką akcję, ciepły humor i życiowe obserwacje, pozwalające im utożsamiać się z bohaterami. Z wykształcenia jest polonistką. Pisanie było jej pasją, a stało się także zawodem i sposobem na realizację marzeń. 

Krystyna Mirek - Światło w Cichą Noc

Róża Krull powraca!

Dzień dobry! 

Jak wiecie, uwielbiam powieści Alka Rogozińskiego. Od momentu, gdy poznałam jego pierwszą powieść, chciałam więcej i więcej. I teraz nie mam co czytać, taki jest efekt. Nie licząc Pudełka z marzeniami, które czeka na specjalną okazję. Tak, bo czuję podświadomie, że będzie to coś... wspaniałego. Dlatego trzymam ją nie przeczytaną nadal. Ale na pewno jesteście ciekawi, jak odebrałam najnowszą powieść Księcia Komedii Kryminalnych. Sama nie mogłam doczekać się, aż ją przeczytam. W końcu nastał ten jakże idealny czas, ta idealna... niedziela. Ale niestety długo minęło nim ją zrecenzowałam. Niestety praca, nadchodzące święta... Nie pozwoliły mi usiąść przed komputerem i sklecić chociaż kilka słów. Aż do dziś.

Alek Rogoziński - z wykształcenia filolog, z zawodu dziennikarz, z pasji kryminalista... to znaczy twórca kryminałów. Od 2007 roku pracuje w magazynie "Party", który kojarzy na pewno większość z Was z reklam telewizyjnych. Od pewnego czasu nazywany Księciem Komedii Kryminalnych.

Alek Rogoziński - Lustereczko, powiedz przecie #2 

Słowa, przyjaźń, życie w XXI wieku.

Witajcie,

do napisania tego posta skłoniła mnie przelotna myśl. Złapała mnie w trakcie pisania komentarza na jednym z obserwowanych blogów. W tej jednej chwili, ułamku sekundy doszłam do wniosku, że następny post z serii Porozmawiajmy o..., powinien być o wadze słów, które często wypowiadamy. O słowach rzucanych na wiatr, o kłamstwach, o nieprawdziwych związkach nie tylko damsko-męskich. Chciałabym też odczytać Wasze zdanie na ten temat. Temat, który rozpocznę jest dość obszerny i wiem, że nie zamknie się w tym, co wyleję z siebie tutaj. Może na chwilę poczuję ulgę, ale na jak długo? 

A gdyby Tobie wymazano pamięć?

Dzień dobry.

Pomyślcie, w jakim bylibyście szoku, gdybyście się obudzili i nie wiedzieli kompletnie nic. Nie znali swojego imienia, nazwiska, wieku, swojej przeszłości. Uczono by Was pierwszych kroków, budowy zdań, wszystkiego. Jak małego dziecko. Czy możecie przypuszczać, jakie emocje byście odczuwali? Bo ja nie jestem w stanie sobie tego wyobrazić. Z pewnością byłabym w ogromnym szoku i zapewne bałabym się wszystkiego. Nikomu bym nie ufała, nawet sama sobie...

Teri Terry - mieszkała niemalże wszędzie: Kanada, Francja, Australia czy Anglia. Po drodze dorobiła się aż czterech stopni naukowych i... niezwykłego imienia. W życiu zajmowała się wszystkim - była prawnikiem, pracownikiem naukowym, optykiem, a nawet pracowała na różnych stanowiskach w szkołach i bibliotekach. Jest coś, co nas łączy - obie nie cierpimy brokułów i lubimy koty.

Teri Terry - Zresetowana #1 

PECHOWA TRZYNASTKA - trzynaście faktów o mnie

Dzień doberek!

Grudzień nie jest moim ulubionym miesiącem ze względu na święta, których szczerze nie cierpię. Mimo to, że można się najeść mandarynek, nawdychać zapachu jakże śmierdzącej rybki, połamać się opłatkiem składając sobie jakże szczere życzenia trzymając palce w krzyżyk zaciśnięte za plecami, dzisiaj tak inaczej. Milej. Albo i nie bardzo. Może będzie to lista pogrążająca mnie doszczętnie. Ukazująca moje słabości, prawdę, o której być może nie wiecie... Mimo wszystko to ze względu na trzecie urodziny bloga, które już za parę dni, za dni parę... KLIK Matko kochana, ja tą piosenkę śpiewałam piosenkę w podstawówce, będąc w szkolnym chórze, a pamiętam ją do dziś. Serdecznie pozdrawiam Pana Roberta, który uczył nas wielu piosenek, które pamiętam do dziś. Nauka w las nie poszła! Dobra, przejdźmy do rzeczy. 

TRZYNAŚCIE FAKTÓW O MNIE 

"Zabierz mnie do domu, kochanie..." K.C.Hiddenstorm - Władczyni Mroku

Mi serith... 

Pisząc tę recenzję w niedzielny ranek, przypominam sobie dokładnie element po elemencie, co tak naprawdę zaskoczyło mnie w tej powieści. Chciałabym, by recenzowana dziś lektura przekonała Was wszystkich do siebie, choć wiem, że to jest niemożliwe. Nie każdy lubi ten klimat... Słuchając dzisiaj Margaret i jej Byle jak dochodzę do wniosku, że obok tej książki nie można przejść obojętnie i nie można napisać o niej byle jak. Już teraz chciałabym też podziękować samej autorce, Karinie, za zaufanie to raz. Dwa, że naraziła się, bo dobrze wiedziała, że książka na 90% nie przypadnie mi do gustu, więc liczyła się z mocno negatywną recenzją i odbiorem. Trzy - za nietypową dedykację, która... znaczy dla mnie dużo i ilekroć otwieram WM, na moich ustach pojawia się szeroki uśmiech.

Uwielbiam Cię kobieto i czekam na kolejną powieść z wielki utęsknieniem!

K.C.Hiddenstorm - urodzona 1 marca 1987r. w Białymstoku. Absolwentka filologii angielskiej. Autorka szeroko pojętej fantastyki, zaś w życiu zawodowym charyzmatyczna nauczycielka języka angielskiego. Zadebiutowała na rynku wydawniczym w 2016 roku powieścią fantastyczną "Władczyni Mroku". Jej styl pisania jest chwalony przez czytelników. Cechuje go cięty język, czarny humor, cynizm. W wolnej chwili pisarka lubi oddać się dobrej lekturze lub ciekawemu filmowi z ulubionych gatunków.

 

K.C.Hiddenstorm - Władczyni Mroku 

Kirsty Moseley - Zdobyć Rosie. Czas próby

Witajcie! 

Dzisiaj chciałabym Wam krótko opowiedzieć o książce, która została napisana przez sprawdzoną przeze mnie autorkę. Były jej wzloty tak jak przy duologii Nic do stracenia, czy też upadków, do czego zaliczyć można śmiało Chłopak, który zakradał się do mnie przez okno. Tak, ta cukierkowa powieść nie przemówiła do mnie i niestety za pierwszym podejściem nie byłam zachwycona, ale dobrze, że dałam autorce jeszcze jedną szansę. 

Jak wiecie Zdobyć Rosie. Początek gry przypadł mi do gustu, ale żadnych fajerwerków nie było. Kontynuacja... dorównała pierwszej części, a może okazała się lepsza bądź gorsza? Chcecie poznać moją opinię? Serdecznie zapraszam do zapoznania się z dalszą częścią recenzji. 

Kirsty Moseley - amerykańska autorka powieści młodzieżowych. Jej książki sprzedały się w ogromnej ilości - 720 000 egzemplarzy. Wszystkie jej powieści, które jak dotąd pojawiły się na polskim rynku wydawniczym, znajdziecie w spisie Recenzji A-Z. 

Kirsty Moseley - Zdobyć Rosie. Czas próby #2

PRZEDPREMIEROWO: Corinne Michaels - Conviction Duet 2 ♥

Witajcie!

Książkę tę czytałam jakieś dwa tygodnie po Krakowskich Targach Książki. Dostałam ją od wydawnictwa, gdzie była już dla mnie ona wcześniej zaklepana. Ale i tak biegłam po nią, jakby była na wyczerpaniu zapasów - poniekąd tak było. Dostałyśmy maila z informacją, że może zabraknąć egzemplarzy na Targach, bo sprzedają się błyskawicznie, więc pędziłam jak nigdy na stanowisko by móc odebrać swoje Conviction i Arsen. Czego to człowiek nie zrobi dla książki... :) Pierwszy tom dosłownie wstrząsnął osobami, które dzielnie doczytały do końca historii. Nie mogłyśmy się ogarnąć po poznaniu tego wciskającego w fotel zakończenia. Jak to było z drugim tomem? Czy podtrzymał poziom pierwszego, a może był lepszy lub gorszy? Zapraszam do recenzji. :) 

Corinne Michaels - autorka bestsellerowej serii z list New York Timesa, USA Today oraz Will Street Journal. Jest uczuciową, błyskotliwą, sarkastyczną, uwielbiającą dobrą zabawę mamą dwójki dzieci. Jej babcie od strony matki i ojca były bibliotekarkami, co tylko spotęgowało jej zamiłowanie do czytania. Po wielu latach pisania opowiadań, nie mogła zignorować potrzeby ukończenia swojej debiutanckiej powieści zatytułowanej "Beloved". Mężczyźni w jej książkach są życiowymi rozbitkami, tak pięknymi, że skradną ci serce. PREMIERA: 05.12.2017

Corinne Michaels - Conviction Duet 2

Beata Majewska - Zdążyć z miłością

Dzień dobry!

Dzisiaj postanowiłam Wam w końcu przedstawić powieść, która mnie emocjonalnie zrujnowała. Napisałam oczywiście do samej autorki, co ona zrobiła ze mną? Nie mogłam dotknąć żadnej innej powieści, a emocje po prostu wybuchały ze mnie jak lawa z wulkanu? Długo nie mogłam się pogodzić z tym, co zaserwowała nam Pani Beata w trzecim tomie serii. Tyle czasu minęło od momentu jej przeczytania, a ja mam problemy z tym, by sklecić kilkanaście lub dziesiąt zdań na jej temat. Dlatego z góry wybaczcie mi moją chwilowa nie dyspozycyjność, błędy i masło maślane. Po prostu tak musi być, inaczej się nie da ponieważ kilka razy zabierałam się do recenzji i nic niej nie wychodziło. 

Beata Majewska - vel Augusta Docher - autorka Anatomii uległości, a Eperu to jej debiut. Dostępna jest również kontynuacja - Habbatum. Mówi o sobie: plastyczka, księgowa, manicurzystka i pisarka. Da się być kilkoma kobietami na raz? Da się. Trzeba tylko chcieć. :)

Beata Majewska - Zdążyć z miłością #3 

21. Międzynarodowe Targi Książki w Krakowie! 28-29.10.2017r.

Dzień dobry!

W końcu mogę napisać do Was coś innego niż recenzję. Długo czekałam, by móc Wam to przygotować, ale chyba te chwile są tego warte. Jak wiecie jestem na targach już czwarty raz z rzędu, ale dopiero drugi raz jestem tak bardzo zalatana między stoiskami, przebiegając z jednej hali do drugiej... Tak, dalej będę się denerwować na rozmieszczenie stoisk. To jest coś okropnego i nie tylko na tych targach, ale i pozostałych układ sali i porozrzucane stoiska są rzeczą okropną. Nigdy tego nie polubię. W tym roku ze względu na pracę i szkołę mogłam uczestniczyć tylko w sobotę i niedzielę, czyli de facto wtedy, kiedy był największy ruch... 

Bilet standardowo jako wejściówka dla blogerów za darmo. Wystarczyło wypełnić formularz, czekać na akceptację i wydrukować potwierdzenie. 

Na miejscu spotkałam się z moją koleżanką, która niezmiennie, od czterech lat towarzyszy mi na Targach. Tego roku zabrała ze sobą swoją siostrę więc biegały po innych stoiskach niż ja, ale chwile spędziłyśmy razem. :D 

Żeby nie przedłużać, to chyba już zacznę. Już wystarczająco długo zwlekałam z publikacją tego posta.  Ostrzegam, że będzie dużo zdjęć, więc post będzie nieco dłuższy. Stwierdziłam, że nie będę tego dzielić na każdy dzień osobno tylko zrobię zbiorczo. :) No to zaczynamy! 

Zanim nadejdzie monsun - Dinah Jefferies

Witajcie!

Wiem, już na samym wstępie zapewne mnie okrzyczycie za moją nieobecność... Mam nadzieję, że wybaczycie mi, bo jak nie pracowałam, to zdychałam pod względem osłabionego organizmu i choroby, albo przygotowywałam się na szkolne zajęcia czy też załatwiałam dość ważne dla mnie sprawy. Zeszło mi tego trochę. Teraz prócz pracy mam szykujące się od 1 grudnia zaliczenia, więc musicie być wyrozumiali. 

A teraz nawiązując do samej książki... Nie wiem, czy wiecie, ale uwielbiam Indie i wszystko, co z nimi związane. Uwielbiam bollywoodzkie filmy, mimo iż często ich nie oglądam. Obserwuję trzech, czterech ulubionych aktorów tego kina i czasami marzę o tym, żeby pojechać do tego kraju, poznać ich kulturę, zasmakować jedzenia, od którego prawdopodobnie mógłby rozboleć mnie brzuch, czy nawet mogłoby mi nie smakować... Mimo wszystko fascynacja do tej części świata jest silniejsza i mimo iż nie miałam w planie tej lektury, to gdy przeczytałam opis - zdecydowanie zabrałam ją w ciemno. A czy Wy macie jakiś taki swój zakątek na świecie, który chcielibyście bardzo poznać? Który Was fascynuje? Piszcie śmiało!

Dinah Jefferies - urodziła się w Malezji, w wieku dziewięciu lat przeniosła się do Anglii. Pojechała do Toskanii ponieważ tęskniła za malezyjskim ciepłem i pracowała jako au-pair dla włoskiej hrabiny. W 1985 roku doświadczyła ogromnej straty, jej czternastoletni syn zmarł. Mówi, że to był najczarniejszy czas w jej życiu, a teraz czerpie ze swojego doświadczenia wiele pomysłów na powieści. 

Dinah Jefferies - Zanim nadejdzie monsun 

Idealna praca to niekoniecznie lekka praca.

 

Witajcie!

Dzisiaj chciałabym napisać Wam kilka słów na temat pracy, w jakiej się znalazłam i w której chciałabym jeszcze długo popracować. Może nie jest ona związana z książkami, czyli tym, co kocham, ani spełnieniem moich marzeń - posiadanie restauracji/kawiarni czy cukierni ewentualnie salonu kosmetycznego z usługami manicure, pedicure, fryzjera czy wizażystki. Oczywiście to jest w moich i bliskiej koleżanki planach, jak założymy własny gabinet - na pewno poinformujemy. :D Ale jest to praca z ludźmi. Jest to CIĘŻKA, fizyczna praca. Psychiczna również. Potrzeba wiele cierpliwości, rozsądku, zdrowego zmysłu, czasami sprytu i niestety trzeba być tutaj BARDZO odpowiedzialnym. 

Wszystko się może zdarzyć... po czterdziestce!

Witajcie! 

Miałam okazję poznać pewną książkę napisaną w duecie. Dawno nie czytałam czegoś, co było stworzone przez więcej niż jednego autora, więc niezmiernie się cieszyłam, że zrobię mały przerywnik. :) Na półce czekają kolejne duety więc takich powieści jest dużo przede mną. :) 

Gdy Pani Agata nie napisała, że szczególnie mi ją poleca, całkiem prawdopodobne by było, że bym po nią nie sięgnęła ponieważ mam ogromnie dużo egzemplarzy recenzenckich i swoich i nie wiem, kiedy się z nich odkopię. Mimo wszystko zaryzykowałam, ale czy było warto? Sprawdźcie sami! 

P.S dodam, że to trzeci duet autorek. :) 

Agnieszka Jeż - Absolwentka filologii polskiej i bałtyckiej na Uniwersytecie Warszawskim, od lat związana z branżą wydawniczą. Prywatnie mama Kaliny, Jeremiego i Jagody, żona Andrzeja. 

Paulina Płatkowska -  Absolwentka Katedry Teorii Literatury, Teatru i Filmu na Uniwersytecie Łódzkim; pracuje w branży wydawniczej od czwartego roku studiów. Prywatnie mama Zosi i Tereski, partnerka Waldka. 

Agnieszka Jeż i Paulina Płatkowska - Marzena M.

PRZEDPREMIEROWO: Mia Asher - Arsen

Witajcie!

Chciałabym dzisiejszą recenzją nie zamotać Wam w głowach, a zachęcić do lektury, mimo jednej sprawy, która mocno drażniła mnie w powieści. Z tego, co się zorientowałam, nie tylko ja się krzywiłam, ale kilka innych osób też. Mimo wszystko chciałabym Was przekonać, że warto sięgnąć po Arsen. Słowem wstępu... 

Bywa czasem tak, że jedno spojrzenie oczu potrafi zadziałać na nas magnetyzująco. Potrafi nas oczarować, zaczarować, a po jakimś tam czasie... rozczarować. Tak samo było z naszą główną bohaterką. A czy Wy doświadczyliście magnetyzującego spojrzenia? Jednocześnie będąc z kimś innym? Wierzycie w miłość od pierwszego wejrzenia? Nie musicie opowiadać tych historii. Zdaje sobie sprawę z tego, że mogą być one mocno intymne, ale wystarczy, że potwierdzicie lub nie. Przejdźmy już może do samej książki. 

Mia Asher - pisarka, beznadziejna romantyczka, cyniczna marzycielka i osoba wierząca. Odrobinę szalona - ale kto z nas jest w stu procentach normalny? Wierzy w szczęśliwe zakończenia, choć wie, że w rzeczywistości nie wszyscy mają na tyle szczęścia, by ich doczekać. PREMIERA: 15.11.2017

Mia Asher - Arsen 

PECHOWA TRZYNASTKA - Trzynaście steretypów wciąż na topie

Witajcie!

Przychodzę do Was z pomysłem, którym zainspirował mnie PigOut swoim pamiętnikiem. Otóż czytając tę lekturę wpadłam na to, że stereotypy to nie dość, że kwestia sporna, to jeszcze jest w czym przebierać. Z reguły staram się dać te najpopularniejsze. Oczywiście z niektórymi się zgadzam, a z niektórymi... niekoniecznie. Oczywiście spodziewam się pod postem wielkiej dyskusji. :) Czekam na Wasze propozycje stereotypów. I na komentarz, czy się zgadzacie z danym stereotypem, czy nie i co o nich sądzicie (jeśli nie wzięliście udziału w ankiecie). W mojej jakże kreatywnej ankiecie wzięło udział 38 osób. To i tak dużo, jak na pierwszy raz. To co, zaczynamy? :) 

TRZYNAŚCIE STEREOTYPÓW WCIĄŻ NA TOPIE 

W objęciach śniegu

Dzień dobry,
jeszcze wprawdzie nie ma zimy, ale powoli musimy się na nią przygotować. W Zakopanym już dłuższy czas jest śnieg, więc tylko chwilę potrwa, zanim śnieg otuli całą Polskę, albo jej większość. Wyobrażacie sobie być skazanym na śnieg dodatkowo będąc na totalnym pustkowiu? Ja średnio to widzę. Podejrzewam, że szybko bym się poddała i umarła z... zimna. Urodziłam się w maju i jestem takim zimorodkiem... W każdym bądź razie chciałam Wam powiedzieć, że czytając te lekturę, czułam totalne zimno...

Charles Martin - autor jedenastu bestsellerowych powieści "New York Timesa", mieszka w Jacksonville na Florydzie waz z żoną i trzema synami.

Charles Martin - Pomiędzy nami góry 

PREMIEROWO: Jay Asher - Światło

Witajcie! 

Dzisiaj szaro buro za oknem, bez promieni słońca... A ja chcę Wam nieco rozświetlić ten dzień książką. Recenzją premierową, więc może to nie przypadek, że to akurat dziś ją Wam przedstawię? 

Jak zdążyliście zauważyć, z reguły omijam szerokim łukiem wszystko, co związane ze świętami. Po prostu nie lubię tego czasu, tych sztucznych rozmów, łamania się opłatkiem i składania sobie życzeń fałszywie, bo co innego myślimy, a co innego mówimy... Jedyne co lubię wtedy, to Kevina, mandarynki, sałatki i pierniczki lub ciastka korzenne z cynamonem. Lubię też obdarowywać najbliższych prezentami. To nic, że już brakuje mi pomysłów na prezenty. Tegoroczne moje święta przeżyję nieco inaczej, ponieważ w Boże Narodzenie mam dyżur w Centrum Seniora, więc zobaczę jak inni przeżywają te wydarzenia. Może coś się we mnie zmieni? Zobaczymy. A teraz zabierajmy się za tę lekturę. 

Jay Asher - zadebiutował powieścią 13 powodów, która przez pierwsze dziesięć lat po wydaniu regularnie gościła na listach bestsellerów "New York Timesa". W samych Stanach sprzedano ponad 2,5 miliona egzemplarzy. Netflix wyprodukował 13-odcinkowy serial telewizyjny będący jej adaptacją. Autor mieszka wraz z rodziną w Kalifornii, w miasteczku bardzo podobnym do opisanego w niniejszej powieści. 

Jay Asher - Światło 

PRZEDPREMIEROWO: Janusz Leon Wiśniewski - Wszystkie moje kobiety. Przebudzenie

Dzień dobry!

Nawet nie wiecie, jakie to dziwne uczucie gdy w końcu można napisać coś na blogu. Miałam tydzień przerwy, nagromadziła się kilka postów, a więc powinnam być pełna werwy do napisania dla Was kilku recenzji. Mam jednak nadzieję, że totalnie nie zabraknie mi już słów, jak tak na raz będę chciała opisać to, co chcę. :) W każdym bądź razie przechodząc do sedna sprawy - chciałabym dzisiaj opowiedzieć Wam o pewnej książce. Można uznać ją za małą spowiedź. Ciekawi jesteście, czego i kogo będzie dotyczyć? Chcecie poznać moje zdanie na jej temat? Tak? To świetnie, zapraszam do dalszej lektury. (Postaram się za dużo nie rozpisywać :D)

Janusz Leon Wiśniewski - fizyk, doktor informatyki, który habilitację pisał z chemii, od 1987 roku mieszka we Frankfurcie nad Menem, gdzie pracuje w międzynarodowej firmie zajmującej się tworzeniem oprogramowania dla chemików. Jako pisarz zadebiutował w 2001 roku powieścią "Samotność w sieci", na podstawie której powstał film oraz serial telewizyjny, a w Petersburgu spektakl teatralny. PREMIERA: 8.11.2017

Janusz Leon Wiśniewski - Wszystkie moje kobiety. Przebudzenie

Wszystkie marzenia świata...

Witajcie,

chciałabym Wam dzisiaj polecić powieść, która czytałam dość długo. Może dałoby się przeczytać ją szybciej, jednak ja wolałam ją sobie dawkować, porównywać ją, myśleć o niej. Kojarzycie Titanica? Ile razy oglądaliście go w telewizji? Bo ja chyba niezliczoną ilość razy. Za każdym razem roniłam łzy, bo przecież Jack powinien być z Rose! Czyż nie tak? :) Hiszpański Titanic pojawia się w tej powieści i gra dość znaczną rolę. Jestem przekonana, mimo iż znam treść Titanica na pamięć, z Celine Dion śpiewam My Heart Will Go On - to będę go jeszcze nie raz oglądać. Może to też ze względu na sentyment i wspaniałą grę aktorską Leo i Kate. ♥

Jorge Díaz - urodził się w Alicante w 1962 roku. Pisarz, dziennikarz, scenarzysta telewizyjny. Recenzję Listów do pałacu, które ukazały się nakładem Wydawnictwa REBIS możecie znaleźć w zakładce Recenzje A-Z. 

Jorge Díaz - Wszystkie marzenia świata 

Dwa małżeństwa i wspólne wakacje.

Witajcie!

Chciałabym dzisiaj opowiedzieć Wam o książce, o której nie naczytałam się wielu recenzji. Gdy przeczytałam opis, zostałam zachęcona. Jednak książka długo do mnie nie przychodziła, a przez ten czas zaczęły pojawiać się recenzje na blogach. Zerknęłam na jedną i cóż. Nie pozostawiała ona zbyt wiele do życzenia. Jednak jeśli już się zdecydowałam to postanowiłam przeczytać jak tylko do mnie przywędruje. Myślami błądząc w wakacyjnych wspomnieniach stwierdziłam, że przecież nie może być tak źle. A więc co wyszło z mojego spotkania z Delią Ephron? 

Delia Ephron - urodziła się w 1944 roku. Amerykańska pisarka, scenarzystka, dziennikarka. Stworzyła scenariusze do różnych filmów, między innymi Stowarzyszenie Wędrujących Dżinsów. Pisze powieści dla dorosłych i młodzieży. 

Delia Ephron - Siracusa 

Motylku, motylku...

Witajcie, 

dzisiaj chciałam napisać Wam słów kilka o powieści, po której nie spodziewałam się tego, co dostałam. Tak nachodzą mnie po czasie przeczytania jej różne refleksje, nawiązujące właśnie do tej książki. Dlaczego jak uciekamy, bo ktoś nas zranił, odgradzamy się od wszystkich i już nie wracamy? Wiem, że osoba może mocno cierpieć, ale czasami jak chce wrócić, to nie ma  już do kogo, co boli najmocniej. Ale jak jest okazja, to dlaczego tchórzymy? Wolimy męczyć się psychicznie niż dać psychice upust i wrócić? Co myślicie ogólnie o ucieczce od spraw, które można załatwić, ale potrzeba czasu? Czy i Wy uciekacie, zostawiając wszystko w tyle i już nie wracacie? Dlaczego? Co Wami wtedy kieruje? Mogłabym zadać Wam jeszcze ogrom pytań, które nasuwają się z tej oto powieści, ale nie chcę Was zanudzić. Zapraszam do recenzji. 

Anna Wysocka-Kalkowska – ceni sobie szczerość i lojalność, ma silny charakter i duszę artysty. W wolnej chwili lepi anioły z masy solnej. Zadebiutowała powieścią Kiedy wiosna nie nadchodzi.

Anna Wysocka-Kalkowska - Taniec z motylami 

PREMIEROWO: Maria Turtschaninoff - Maresi

Dzień dobry! 

Dzisiaj chciałabym zaprezentować Wam lekturę, która ma dziś swoja premierę. Jest to książka z gatunku, w którym wciąż jestem raczkującym dzieciątkiem, ale jednak się skusiłam. Coraz bardziej zaczynam lubić ten gatunek i przyzwyczajać się do niego. Tym bardziej, że nie jest to żadne trudne fantasy, z którym miałabym się męczyć. Tak słowem wstępu... Macie prawdziwego przyjaciela? Takiego, któremu ufacie w ciemno? Takiego, z którym jak się pokłócicie, to boli Was bardzo ta kłótnia i za wszelką cenę chcecie znów ze sobą rozmawiać? Bo ja raz przeżyłam taką silną przyjaźń. Głęboko emocjonalną i... nic dobrego z tego nie wyszło. Ona się odizolowała, co tak naprawdę oznacza, że tylko ja traktowałam ją jako przyjaciółkę, a ona mnie nie. Całe szczęście otwarłam oczy i mam teraz jedną, najlepszą pod Słońcem gwiazdkę, którą część z Was zna na pewno. Tak, chodzi mi o autorkę bloga Tajemnicze książki. ♥

Maria Turtschaninoff - urodziła się w 1977 roku. Jej największym rozczarowaniem w dzieciństwie było odkrycie, że żadna szafa w jej domu nie prowadzi do Narnii. Jest autorką pięciu powieści dla młodzieży, w których stworzyła niezwykłe magiczne światy. Dwukrotnie otrzymała nagrodę Towarzystwa Literatury Szwedzkiej. Maresi to pierwsza część trylogii Kroniki Czerwonego Klasztoru. 

Maria Turtschaninoff - Maresi. Kroniki Czerwonego Klasztoru #1 

Zapadła dziura Bone Gap.

Witajcie Moliki! 

Dzisiaj przychodzę do Was z recenzją książki, która wydawała mi się inna od reszty. Nie było o niej głośno, a niedawno miała przecież swoją premierę. Jako, że teraźniejszy czas nie jest dla mnie zbyt dobry, chciałabym trafiać na dobre książki, warte uwagi. A powoli zaczynam dochodzić do wniosku, że spora część może nie należeć do tego grona. A do zwykłych, lekkich powieści, które nic sobą nie wnoszą do życia czytelnika. Zaczynam być wymagająca? Całkiem możliwe. Ciągnęło mnie do tej powieści okropnie i w końcu do mnie przywędrowała. A gdy zaczęłam czytać... 

Laura Ruby - jest autorka książek dla dorosłych, nastolatków i dzieci. Była nominowana do nagrody Edgara Allana Poe. Za Bone Gap otrzymała nagrodę Michaela L.Printza, a w 2015 roku została finalistką National Book Award Mieszka pod Chicago. 

Laura Ruby - Zapadła dziura Bone Gap 

LIFEBLOOD.

Dzień dobry! 

Dzisiaj chciałabym ponudzić Wam ciut o kontynuacji pewnej książki z gatunku fantasy. Przy pierwszym spotkaniu z autorką obawiałam się, że FIRSTLIFE okaże się klapą. Szczerze mówiąc po tak długim czasie oczekiwania na kolejny tom, zapomniałam sobie o powyższym tytule i jakoś tak gdy zobaczyłam w zapowiedzi recenzowaną dziś powieść zdecydowałam się. Dlatego, by móc poznać kontynuację. Nie cierpię zostawiać napoczętych serii, nie kończyć ich., Zawsze ciekawość przewyższa i muszę poznać, jak to się zakończyło. Przy Firstlife zapatrzyłam, się w okładkę, która przyciągnęła mnie jak magnez. Tym razem również tak było, bo okładka jest nieziemska. Ale o tym za moment. Czy drugie spotkanie z Geną Showalter było udane, czy nie bardzo? 

Gena Showalter - autorka prawie trzydziestu powieści, które wiele było bestsellerami New York Timesa. Pisarka była dwukrotnie nominowana była do nagrody literackiej RITA. Pisze przede wszystkim książki dla młodzieży, fantasy i współczesne romanse. 

Gena Showalter - LIFEBLOOD. Krew życia #2 

Materialność - hit czy kit?

Witajcie!

Chciałabym Wam na samym początku z całego serca podziękować za to, że czytacie te moje wypociny, że komentujecie posty z tej serii. Że chcecie ze mną dyskutować! To mi się podoba, ponieważ ogromnie lubię rozmawiać, a czasami brak mi tych dyskusji. Otóż dzisiaj chciałabym omówić z Wami, przedyskutować problem braku zauważania małych rzeczy. Zapatrzenia w cyfryzacje, technologię... Pomysł na ten post narodził się dawno, ale teledysk Alberta uświadomił mnie i zmotywował do napisania go.

Kirsty Moseley - Zdobyć Rosie. Początek gry

Witajcie!

Dzisiaj przychodzę do Was z recenzją książki Kirsty Moseley. Jest to już jak dobrze liczę szóste spotkanie z autorką. Gdy tylko zobaczyłam, że wydała następną powieść, wiedziałam, że będę musiała ją poznać. Nawet nie ważny był dla mnie tytuł, opis czy okładka. Po prostu przekonałam się, że warto sięgać po pióro pisarki. Macie też takich autorów, których po powieści sięgacie w ciemno? Podacie ich imię i nazwisko? Z miłą chęcią im się przyjrzę bliżej i kto wie, może i dla mnie staną się "pewnym" autorem? 

Kirsty Moseley - amerykańska autorka powieści młodzieżowych. Jej książki sprzedały się w ogromnej ilości - 720 000 egzemplarzy. Wszystkie jej powieści, które jak dotąd pojawiły się na polskim rynku wydawniczym, znajdziecie w spisie Recenzji A-Z. 

Kirsty Moseley - Zdobyć Rosie. Początek gry #1 

PECHOWA TRZYNASTKA - Trzynaście aplikacji,z których korzystam

Witajcie!

Siedząc przed komputerem w dzień wolny od pracy, nie wiedząc co ze sobą począć, postanowiłam napisać dla Was post z autorskiego cyklu. Cierpiąc na książkowego kaca, jakiego doświadczyłam po lekturze Consolation Duet 1. To wyśmienita, pełna emocji powieść. Ale chyba już o tym wiecie, prawda? Ubolewając nad swym żywotem, cierpiąc na tak zwany ból dupy, bo moje życie jest bez sensu, przyszedł pomysł na kolejną trzynastkę. I kolejną. Jeszcze jedna i będzie zaplanowany cykl do końca tego roku. Gotowi? To zaczynamy! 

TRZYNAŚCIE APLIKACJI, Z KTÓRYCH KORZYSTAM

PREMIEROWO: Corinne Michaels - Consolation Duet 1 ♥

Dzień doberek!

Dzisiaj chcę umilić Wam dzień zapewne już kolejną przez Was czytaną recenzją tej książki. Ale wybaczcie. Ta książka zasługuje na wielkie bum i mam nadzieję, że długo po dniu dzisiejszym, czyli jej premierze, będzie głośna, będzie czytana i zdobywać będzie wielkie tłumy fanów. Na to zresztą liczę. :) Z góry wybaczcie mi za totalne masło maślane, jakie może wyjść z tej recenzji, ale to tylko dlatego, że jestem pod jej urokiem i cóż więcej mogę dodać - kocham i nienawidzę tą książkę. 

Corinne Michaels - autorka bestsellerowej serii z list New York Timesa, USA Today oraz Will Street Journal. Jest uczuciową, błyskotliwą, sarkastyczną, uwielbiającą dobrą zabawę mamą dwójki dzieci. Jej babcie od strony matki i ojca były bibliotekarkami, co tylko spotęgowało jej zamiłowanie do czytania. Po wielu latach pisania opowiadań, nie mogła zignorować potrzeby ukończenia swojej debiutanckiej powieści zatytułowanej "Beloved". Mężczyźni w jej książkach są życiowymi rozbitkami, tak pięknymi, że skradną ci serce. PREMIERA: 11.10.2017r. 

Corinne Michaels - Consolation Duet 1 

Druga Lisbeth Salander?

Dzień dobry!

Jak zapewne zauważyliście mój mocny nagłówek, jesteście ciekawi jaka osobowość aż tak zawróciła mi w głowie, by porównywać ją do Lisbeth Salander, słynnej bohaterki trylogii Stiega Larssona. Otóż znalazła się taka kobietka, która przypadła mi do gustu bardzo i cieszę się niezmiernie, że sam autor napisał do mnie i zaproponował zrecenzowanie tej książki. Bo gdybym nie poznała Rose... Moje zdanie było by takie, że nie ma drugiej tak dobrej jak Lisbeth z najsłynniejszej trylogii kryminalnej chyba na całym świecie. Ale dość tego nudzenia, przejdźmy do rzeczy. 

Przemysław Piotrowski -  Zielonogórzanin, rocznik ‘82. Były dziennikarz sportowy, a potem śledczy w „Gazecie Lubuskiej”. Absolwent Uniwersytetu Zielonogórskiego, studiujący również w Hiszpanii i USA. Kocha podróże i nowe wyzwania. Pasjonat sportu, podróży, geografii i historii. Wychowany na Stephenie Kingu, Grahamie Mastertonie, Connie Igguldenie i Bernardzie Cornwellu. Zadebiutował entuzjastycznie przyjętym thrillerem Kod Himmlera, następnie wykreował mroczny świat w ciężkiej gatunkowo Drodze do piekła. Najnowsza powieść – Radykalni. Terror, pierwsza część cyklu Radykalni – to thriller political fiction, podejmujący niezwykle trudny i kontrowersyjny temat radykalnego islamu. 

Przemysław Piotrowski - Droga do piekła 

Krzysztof Wójcik - Psy wojen

Dzień dobry, 

cóż mogę Wam napisać o tej książce? Wielokrotnie się nad tym zastanawiałam. Może też dlatego tak długo zwlekałam z pisaniem o niej. Jest to ciężki orzech do zgryzienia, przynajmniej dla mnie. Nie mogę zakwalifikować jej do normalnych, zwykłych powieści i zrecenzować jej tak jak pozostałe. To byłoby niesprawiedliwe. Nie bierzcie mi za złe tego, że ta recenzja będzie przypominała bardziej opinie. :)

Krzysztof Wójcik - urodził się 1973 roku. Jeden z najlepszych dziennikarzy śledczych, dwukrotny zdobywca nagrody Grand Press. Laureat "Złotego Notesu" Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich za całokształt pracy reporterskiej.  Jest autorem książek: "Depresja miliardera", "Historia Ryszarda Krauzego" oraz "Mafia na wybrzeżu". 

Krzysztof Wójcik - Psy wojen 

Świnia ryje w sieci - pamiętnik hejtera.

DZIEŃ DOBRY!

Dzisiejsza recenzja książki, będzie nieco odbiegać od schematu moich pozostałych recenzji. Dlaczego? Ponieważ jest to innego typu książka, której byłam niesamowicie ciekawa. Mogłoby się wydawać, że każdy może napisać taką książkę. Ale czy każdy znalazł by w sobie tyle charyzmy, sarkazmu jak PigOut? Chyba nie. A zatem chciałabym Wam przedstawić typowego hejtera. Zapraszam do recenzji innej niż zwykle. 

PigOut -Od 2015 roku wbija kij w internetowe mrowisko. Za dnia przykładny pracownik jednej z warszawskich korporacji, wieczorami zrzuca chomąto i kręci zadymy na fejsbuku. Po więcej zapraszam na jego blog: KLIK.  

PigOut - Świnia ryje w sieci czyli z pamiętnika hejtera

PRZEDPREMIEROWO: Anthony Horowitz - Morderstwa w Somerset

Bookmorning! 

Ci, co obserwują mój fan page wiedzą, że jestem dziś totalnie połamana. Jednak po przeczytaniu kolejnej książki nie chciałam sobie robić dużo zaległości z recenzjami. Dlatego też zabrałam się za pisanie. Mimo mojego nieogarnięcia, mam nadzieję, że w miarę składnie przedstawię Wam te powieść najlepiej, jak będę potrafiła. Jak się domyślacie po recenzjach publikowanych tutaj, lubię czytać kryminały. Gdy dostałam możliwość spróbowania nowego autora w tym właśnie gatunku, aż zaświerzbiły mnie rączki. Jak mnie poinformowano, nie była to któraś część z kolei więc śmiało się zdecydowałam i zabrałam w miarę szybko za czytanie. 

Anthony Horowitz - był scenarzystą takich seriali, jak "Detektyw Foyle", "Poirot" czy "Morderstwa w Midsomer". Napisał między innymi bestsellerowy cykl z Aleksem Riderem i serię "Księgi Pięciorga". W 2014 roku został oficerem Orderu Imperium Brytyjskiego.  PREMIERA: 26.06.2017

Anthony Horowitz - Morderstwa w Somerset 

Może w tym roku nad morze?

Dzień dobry!

Dzisiaj chciałam Wam w ramach cyklu Porozmawiajmy o..., pochwalić się wspomnieniami. Wspomnieniami, które na zawsze zostaną w mojej głowie i będą pielęgnowane do momentu mojego myślenia. Jest to również jeden odhaczony punkt z listy trzynastu miejsc, które chciałabym odwiedzić. I już tam kij z miastem, ale zobaczyłam polskie morze. Drugi raz, tyle, że teraz zostałam tam dłużej niż 5 minut, nie była to późna jesień i nie wiało tak - jakby chciało mi urwać głowę. 

Chciałabym również poruszyć temat samego morza: Czy uważacie, że jest coraz mniej turystów nad polskim morzem? Czy jest ono gorsze od innych miejsc, w których można by spędzić czas?  Odwiedziliście kiedyś nasze Morze Bałtyckie? Macie jakieś miłe wspomnienia z nim związane? 

Ważna lekcja historii...

Witajcie, 

chciałabym dzisiaj bardziej na poważnie, ponieważ traktuję tę powieść jako krótką powtórkę z historii. Z wydarzeń, które miały miejsce, które dotyczyły polaków. Chciałabym już tutaj podziękować samemu autorowi za możliwość poznania tej powieści. Jak wiecie nie często sięgam po lektury z działu historii, ponieważ nie zawsze styl autora potrafi mnie wprowadzić w to, co napisał. 

A więc... zapraszam do zapoznania się z moją recenzją i już zachęcam do sięgnięcia po powieść. 

Piotr Tymiński - jest historykiem z wykształcenia i z zamiłowania, a badanie dziejów nieprzerwanie sprawia mu olbrzymią przyjemność. Ma już swoje lata (rocznik 1969) jest żonaty od 26 lat, synowie są już dorośli, a po jego domu "szwendają" się trzy koty. W chwilach wolnych uwielbia wypady w góry i z plecakiem maszerować od schroniska do schroniska. Pomysł na pisanie pojawił się późno, już w wieku dorosłym, a pierwsze próby  ̶ nadal leżą w szufladzie. Parę lat temu uznał, że potrzebuje więcej wiedzy i oczytania, wówczas postanowił studiować historię kultury.

Piotr Tymiński - Wołyń. Bez litości

Nie jesteśmy gotowi.

Dzień dobry, 

w końcu zebrałam się za próbę napisania recenzji książki, która wbrew pozorom nie jest jakąś z wyższej półki. Nie wyróżnia się z tłumu. Nie jest napisana przez słynnego autora na cały świat, ani nie uczy nas jak żyć, jak postępować, a jednak jest w niej "coś". 

Ile razy mówiliście sobie, że nie jesteście gotowi? Na różnych etapach swojego życia. Będąc w szkole, na randce, a może już w całkiem dojrzałych decyzjach, które zmieniły by Wasze życie? Tak naprawdę nie zdajemy sobie sprawy, jak często nie jesteśmy gotowi na... życie. Na przykład z drugą osobą. 

Meg Little Reilly - Zanim zaczęła pisać książki, pracowała dla Prezydenta Obamy w zastępstwie dyrektora Biura Zarządzania i Budżetu Białego Domu. Swoja karierę zaczęła w Vermont Public Radio gdzie teraz jest stałym komentatorem. Gdy nie pisze, spędza czas z mężem i dwoma córkami. 

Meg Little Reilly - Nie jesteśmy gotowi 

PECHOWA TRZYNASTKA - Trzynaście rzeczy, których nie zrobiłam i nie zrobię!

Witajcie!

Dzisiaj przyszła na kolej Pechowej Trzynastki, jak zresztą każdego miesiąca. Dlaczego taki temat, a nie inny? Nie mam pojęcia. Pomysł przyszedł nagle sam, więc postanowiłam go wykorzystać. Jako, że wena mi dopisała na początku września, trzeba było wycisnąć z niej ile tylko się dało. A więc, czy jesteście gotowi na poznanie trzynastu rzeczy, których nigdy nie zrobiłam i nie zrobię? A czego Wy byście nie zrobili nigdy w życiu? Napiszcie o tym w komentarzu! 

Chciałabym jeszcze Wam podziękować za to, że jesteście tutaj ze mną i za to, że odwiedzacie, komentujecie posty z tej serii. To wiele dla mnie znaczy. :) 

TRZYNAŚCIE RZECZY, KTÓRYCH NIE ZROBIŁAM I NIE ZROBIĘ 

PRZEDPREMIEROWO: Brendan Kiely - Ostatnia prawdziwa love story

Dzień dobry! 

Dzisiaj chciałabym napisać Wam słów kilka o powieści, która będzie miała swoja premierę 13 września. Musicie mi z góry wybaczyć, jeżeli będzie to recenzja pełna poplątań, niejasności - ale dziś los mi nie sprzyja - a co za tym idzie i weny brak. Mam jednak nadzieję, że nie stracę poczucia rzeczywistości i nie będę pisać o czymś niezwiązanym z tą lekturą. 

Historii miłosnych jest nieskończenie wiele. Ale jaka mogła przydarzyć się w tej powieści? Czy będzie ona szczególnie odstawała od innych? Jak myślicie? Przeżyliście swoją prawdziwą miłość? A może jest ona Waszą ostatnią? A może macie taką w swojej rodzinie? 

Brendan Kiely - Pochodzi z okolic Bostonu, obecnie mieszka z żoną w nowojorskiej Greenwich Village. Otrzymał dyplom z twórczego pisania na Nowojorskim City College. Jego debiut "Zimowa ewangelia" doczekał się wydań w dziesięciu językach. Jest również współautorem wielokrotnie wyróżnianej powieście All American Boys. 

Brendan Kiely - Ostatnia prawdziwa love story 

Natasha Lucas - Wojowniczka

Witajcie!

Dzisiaj w kolejny ponury dzień, kiedy mam dłuższe wolne, kiedy tonę w smutku, chciałabym polecić Wam pewną powieść. Czytałam ją wprawdzie w formie elektronicznej, w postaci ebooka. Jednak nie zmienia to faktu, że mogłaby być w czymś gorsza, bo nie jest w formie papierowej. 

Nie wiedziałam dokładnie, czego się spodziewać po tej lekturze. Gdzieś czytałam dość dobre opinie, jednak nowi autorzy, pierwsze spotkanie z nimi nie zawsze należy do udanych. Nie nastawiałam się negatywnie. A więc co wynikło na spotkaniu z Wojowniczką? 

Natasha Lucas - Ma na imię Natalia, jest mężatką i mamą dwóch małych urwisów. Cały wolny czas (czytaj noc) spędza na czytaniu lub pisaniu. Kocha filmy (oprócz horrorów) i muzykę. Naprawdę różną, ale najlepiej bawi się (tak, przynajmniej raz w miesiącu ma wychodne z przyjaciółką, w końcu mama musi się czasem zresetować:)) przy muzyce klubowej. Przyznaje się bez bicia, lubi "łupankę". Pisze od gimnazjum, tworzy lekkie erotyczne paranormale, które można pochłonąć w jeden wieczór, odstresować się przy nich i pobudzić wyobraźnię.

Natasha Lucas - Wojowniczka #1 

Thriller medyczny napisany przez ojca i syna.

Dzień doberek!

W tą jakże paskudną niedzielę - przynajmniej tak brzydko jest dziś na południu Polski - chciałabym urozmaicić recenzją thrilleru medycznego, którego byłam bardzo ciekawa. Zauważyłam, że kryminały powiązane z medycyną są dość interesujące, więc czemu by nie dać tej powieści szansy? 

Traumę może mieć każdy. Powypadkową, z dzieciństwa i z wielu innych powodów. Śmierć bliskiej osoby również może być wielkim przeżyciem dla danej osoby. 

Michael Palmer - zmarł w 2013 roku, z zawodu internista, autor ponad dwudziestu thrillerów medycznych. Pisanie tej powieści przerwała mu śmierć, a dokończył ją jego syn. 

Daniel Palmer - autor powieści sensacyjnych. Muzyk, mistrz gry na harmonijce bluesowej. Obecnie pracuje nad kolejną powieścią. 

Michael i Daniel Palmer - Trauma 

Czy te oczy mogą kłamać?

Witajcie,

przepraszam Was bardzo za to, że tak długo ostatnio musicie czekać, aż cokolwiek pojawi się na blogu, ale moje życie i ja pracujemy na wysokich obrotach. Jest mało czasu dosłownie na wszystko. Ale jest dobra informacja, wśród tych wielu złych, że wczoraj o 19:10 (dziesięć minut po wyjściu z budynku miejsca pracy) zaczęłam urlop. Trwa do końca przyszłego tygodnia i jestem w końcu po części zadowolona z odpoczynku. Oczywiście nie ma tak, że wszystko będzie pięknie i ładnie, bo się zaczęło komplikować - jak to w moim życiu - takie mam szczęście. Udało mi się nadrobić kolejny ebook, który przesłała mi sama autorka, więc zabieram się do dzieła. 

Katarzyna Wycisk - ilustratorka, rysowniczka, projektantka tatuaży. Urodzona w 1990 roku w Rydułtowach. Studiowała w Państwowej Wyższej Szkole Zawodowej w Raciborzu. Obecnie mieszka w Niemczech.

Katarzyna Wycisk - Falcon 

Czy faktycznie miłość nie zna granic?

Dzień dobry! 

Po dłuższej przerwie wracam do Was, Moi Kochani ledwo żywa, ale wracam. Wiem, że mam sporo zaległości, ale obiecuje, że je nadrobię wtedy, gdy będę mieć kilka wolnych chwil. Miałam mini urlop, kilka innych ważnych wydarzeń - stąd mało czasu na bloga. Nawał pracy, kurs prawa jazdy - również uniemożliwiał mi częstsze przebywanie w blogosferze. Mimo wszystko dziękuję Wam za to, że odwiedzacie mnie nadal, to bardzo miłe, dziękuję. :)

Przechodząc do tematu postu, recenzji... Jak sądzicie, miłość nie ma granic? Czy można je jakoś określić? Bo cóż... Granicami może być tak naprawdę wszystko, co sobie widzi dana osoba - tak przynajmniej uważam ja, a Wy? 

Emmy Abrahamson - urodziła się w 1976 roku. Pisarka pochodzenia polsko-szwedzkiego. Studiowała aktorstwo, pracowała jako aktorka, reżyserka, scenarzystka. Zadebiutowała w 2011 roku książką "Mój tata jest dobry, a moja mama jest cudzoziemką". 

Emmy Abrahamson - Jak się zakochać w facecie, który mieszka w krzakach 

Nie masz motywacji? Zacznij DZIŚ!

Witajcie Moi Kochani! 

Kolejne wydanie mojego autorskiego cyklu. Jak wiecie raz pisze je na bieżąco, tuż przed 20-stym dniem każdego miesiąca, a czasami z dużym wyprzedzeniem, o ile wena mnie nie opuszcza. Cieszę się, że tym razem wena mnie natchnęła, a że mam chwilę czasu to idealnie, by móc tworzyć coś tutaj dla Was. Coś innego, niż recenzje książek. Ile razy zastanawialiście się nad swoim życiem? Ile razy chcieliście coś zmienić? Nie znaleźliście odpowiedniej motywacji? Czy to coś poza Waszymi możliwościami? 

Czy bycie idealnym to szczyt marzeń każdego człowieka?

Dzień dobry!

W końcu złapałam chwilę, by móc skończyć czytać książkę. To naprawdę dziwne, ale jak mam dzień wolnego, to znajdzie się milion pięćset innych spraw do zrobienia. I tak na tym schodzi, a czytać nie ma kto i nie ma kiedy. Zmotywowałam się, odłożyłam wszystko na później, nałożyłam maseczkę na twarz i kontynuowałam czytanie. Doczytałam do ostatniej kropki i nawet nie wiecie, jaką ulgę poczułam. Brakowało mi tej chwili z książką. Bardzo. 

Przechodząc do tytułu posta jak myślicie? Czy bycie idealnym jest marzeniem każdego człowieka? Bo moim nie jest. Ciekawi jesteście o czym była powieść pisarki oraz jak ją odebrałam? 

Sarah Dessen - to jedna z najpopularniejszych pisarek powieści dla młodzieży. Jest bestsellerową autorką według listy New York Timesa. W Polsce znana jest z tytułów „Bezsenność we dwoje”, „Zamek i klucz”, „Kołysanka” czy „Coś świętego".

 

Sarah Dessen - Teraz albo nigdy 

PECHOWA TRZYNASTKA - Trzynaście ulubionych blogów, które odwiedzam

Witajcie! 

Dzisiaj będzie nieco bardziej polecająco ponieważ chciałabym Wam przedstawić trzynaście blogów, które bardzo lubię. Do których zaglądam zawsze, czytam każdy post i z częścią utrzymuję również kontakt prywatny. Chciałabym również dostać komentarze od Was, w których Wy, polecicie mi jakieś ciekawe blogi, co Wy na to? :) A może ktoś obserwuje te blogi co ja? Dajcie znać. ;)

P.S Kolejność nie ma tutaj znaczenia.

Kiedy człowiek jest bez uczuć...

Witajcie!

Nawet nie wiecie jakie to fajne uczucie, gdy masz nową klawiaturę i piszesz na niej pierwszą recenzję. Poprawka: gdy w końcu możesz napisać nową recenzję. Miałam okazję czytać kiedyś Bez słów tej autorki i jak wiecie lub też nie, bardzo przypadła mi do gustu. W moich planach było kupno tamtej powieści i kto wie, może kiedyś, z którąś wypłatą przyjdzie mi i ona. Zastanawiam się jak ludzie mogą żyć bez uczuć. No chyba się tak nie da. Bo pozytywnych emocji, uczuć można nie czuć. Bo wtedy czuje się przeważnie żal, nienawiść czy coś w tym stylu. Więc... Bez uczuć się nie da żyć. A Wy jak sądzicie? 

Mia Sheridan - autorka bestsellerów, jej pasją jest tworzenie miłosnych historii o ludziach, którzy są sobie przeznaczeni. Mieszka wraz z rodziną w Cincinnati w stanie Ohio. 

Mia Sheridan - Bez uczuć 

Powrót Violet i zwieńczenie jej losów...

Witajcie! 

Dzisiaj recenzja książki, która jest zwieńczeniem trylogii o Violet Lasting. Jak czytaliście dwie poprzednie recenzje wcześniejszych części, nie przypadły mi do gustu. Jednak przeważnie zawsze staram się dokończyć serie, które zaczęłam, jak tylko mam możliwość. Więc jak tylko zobaczyłam w bibliotece Czarny klucz, postanowiłam przeczytać i napisać recenzje. Jednak czy autorka zaskoczyła mnie w ostatniej części? Czy sprawiła, że inaczej spostrzegłam ją niż dwie pozostałe? Zapraszam do czytania. 

Amy Ewing - miłość do książek zaszczepiła w nią matka, która jest bibliotekarką. W 2000 roku wyjechała z małego miasta Bostonu do Nowego Yorku i tam rozpoczęła studia aktorskie, jednak jak szybko wyjechała tak i wróciła. Nie mogła znaleźć swojego miejsca, aż zajęła się na stałe pisaniem. Klejnot to praca magisterka autorki. Obecnie mieszka w Harlemie. 

Amy Ewing - Czarny klucz #3